เด็กชายและต้นไม้

ครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีต้นแอปเปิ้ลขนาดใหญ่ มีเด็กชายคนหนึ่งชอบมาเล่นกับต้นไม้ต้นนี้ทุกวัน เขาปีนขึ้นไปยังปลายยอดของต้นแอปเปิ้ลและกินลูกแอปเปิ้ล นอนหลับใต้ร่มของต้นแอปเปิ้ลต้นนี้ เขารักต้นไม้ต้นนี้มากและต้นไม้ก็รักที่จะเล่นกับเขาเช่นกัน เวลาผ่านไป เด็กชายได้เติบโตขึ้นและไม่ได้มาเล่นกับต้นไม้ทุกๆ วันเหมือนแต่ก่อนแล้ว

วันหนึ่ง เด็กชายได้กลับมาหาต้นแอปเปิ้ลและดูเศร้า "มาเล่นกับฉันสิ" ต้นไม้พูดกับเขา "ฉันไม่ใช้เด็กอีกต่อไปแล้ว ฉันไม่เล่นรอบๆ ต้นไม้อีกต่อไป" เด็กชายตอบ "ฉันต้องการของเล่น ฉันต้องการเงินที่จะซื้อของเหล่านั้น" "ขอโทษนะ แต่ฉันไม่มีเงินหรอก แต่คุณสามารถนำลูกแอปเปิ้ลของฉันไปขาย และคุณจะมีเงิน" เด็กชายดีใจมาก เขาเก็บเอาลูกแอปเปิ้ลทั้งหมดและจากไปอย่างมีความสุข เด็กชายไม่เคยกลับมาอีกหลังจากที่เขาเก็บแอปเปิ้ลไป ต้นไม้เศร้ามาก

วันหนึ่ง เด็กชายตอนนี้ที่ได้โด้โตเป็นผู้ใหญ่แล้วได้กลับมา ต้นไม้ดีใจมาก "มาเล่นกับฉันสิ" ต้นไม้พูด "ฉันไม่มีเวลาเล่นหรอก ฉันต้องทำงานเพื่อครอบครัวของฉัน เราต้องการบ้านเพื่ออยู่อาศัย คุณช่วยฉันได้ไหม" "ขอโทษนะ ฉันมีบ้านให้คุณหรอก แต่คุณสามารถตัดเอากิ่งก้านของฉันเพื่อไปสร้างบ้านได้" เขาจึงตัดเอากิ่งก้านทั้งหมดของต้นไม้และจากไปอย่างมีความสุข ต้นไม้ดีใจที่เห็นเขามีความสุข และเขาไม่เคยกลับมาอีกตั้งแต่นั้น ต้นไม้ได้เศร้าและเดียวดายอีกครั้ง

วันหนึ่งในฤดูร้อน ชายคนนั้นกลับมาและต้นไม้ดีใจเป็นอย่างมาก "มาเล่นกับฉันสิ" ต้นไม้พูด "ฉันแก่มากแล้ว ฉันอยากจะไปล่องเรือเพื่อที่จะพักผ่อน คุณหาเรือให้ฉันได้ไหม" ผู้ชายกล่าว "ใช้ลำต้นของฉันเพื่อทำเรือสิ คุณสามารถล่องเรือไปได้ไกลๆ อย่างมีความสุข" แล้วเขาจึงตัดลำต้นของต้นไม้และสร้างเรือ เขาได้ไปล่องเรือและหายไปนาน

ในที่สุด ชายคนนั้นกลับมาหลังจากหายไปหลายปี "ขอโทษนะ เด็กชายของฉัน ในตอนนี้ฉันไม่มีอะไรให้คุณอีกต่อไปแล้ว ไม่มีแอปเปิ้ลให้คุณแล้ว" ต้นไม้กล่าว "ไม่มีปัญหา ฉันไม่มีฟันเหลือที่จะกัดมันแล้ว" ผู้ชายตอบ "ไม่มีต้นให้คุณปีนป่ายได้อีกต่อไป" ต้นแอปเปิ้ลกล่าว "ฉันแก่มากแล้วตอนนี้" ผู้ชายกล่าว "ฉันไม่เหลืออะไรให้คุณแล้วจริงๆ สิ่งเดียวที่ฉันมีในตอนนี้คือรากที่กำลังจะตาย" ต้นไม้กล่าวพร้อมน้ำตา "ฉันไม่ต้องการอะไรมากแล้วตอนนี้ แค่ต้องการที่ที่จะพักผ่อนเท่านั้น ฉันเหนื่อยมากแล้วจากที่ผ่านมาหลายปี" ผู้ชายตอบ "ดีเลย! รากแก่ของฉันเป็นที่ให้คุณพิงและพักผ่อนได้ มาสิ มานั่งพักกับฉัน" ผู้ชายนั่งลงและต้นไม่ดีใจมากและยิ้มพร้อมน้ำตา..

ข้อคิด: ต้นไม้ก็เหมือนพ่อแม่ของเรา เมื่อเรายังเด็ก เราชอบที่จะเล่นกับพ่อแม่ของเรา เมื่อเราโตขึ้นเราจากพวกเขาไป และจะกลับมาหาพวกเขาก็ต่อเมื่อเราต้องการบางอย่างหรือมีปัญหา ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม พ่อและแม่จะอยู่กับพวกเราและให้ทุกสิ่งที่ต้องการเพื่อให้คุณมีความสุข คุณอาจจะคิดว่าเด็กชายนั้นจะโหดร้ายกับต้นไม้ แต่นั้นเป็นสิ่งที่พวกเราทุกคนทำกับพ่อแม่ของเรา เราให้เขาทำทุกอย่างที่ต้องการและไม่เคยซาบซึ่งในสิ่งที่เขาทำให้กับเรา จนกระทั่งมันสายเกินไป

สวัสดีครับ :)

source: moralstories.org