จิตตก ทำยังไงดีครับ

ก่อนอื่น ผมขอบอกก่อนนะครับว่าผมมีอาการแบบนี้มาหลายเดือนแล้ว คิดมาก กังวล หวาดกลัว กับสิ่งต่างๆทั้งที่เกิดขึ้นแล้วและยังไม่เกิด

ตอนนี้ก็มีทานยาคลายเครียดบ้าง แต่ก็ได้แค่ชั่วคราวครับ ผมเคยลองอ่านวิธีคลายทุกข์ในเว็บต่างๆแล้ว แต่ก็ช่วยไม่ค่อยได้เท่าไหร่

เลยอยากลองขอคำแนะนำของคนในมายด์หน่อยครับ

7 คำตอบ · +5 โหวต · 0 รายการโปรด · 64 อ่านแล้ว

อยากบอกว่า อย่าทานยาคลายเครียดมาก ทานไปนานๆ อันตราย มีสิทธิ์ไตวาย ตับพัง

ลองพยายามตั้งสติเสียก่อน จากนั้นก็ลองไปหาเที่ยว หาเล่น หรือออกกำลังกายดู

+6 โหวต · 2 ตอบกลับ

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำครับ

ช่วงนี้ฟุ้งซ่านบ่อยมาก พยายามคุมตัวเองอยู่ครับ

+1 โหวต

ดีมากเลยครับ ผมเองก็พยายามคุมสติตนเอง เหมือนกัน....

+0 โหวต

จิตตก ก็ก้มเก็บ .... ไม่ยาก ไม่เครัยดด้วย

อย่าทานยาคลายเครียดเด็ดขาด ไตจะพัง

... ไปว่ายน้ำ ดำน้ำ

+5 โหวต · 2 ตอบกลับ

จะพยายามไม่ทานยาคลายเครียดนะครับ ถ้าไม่จำเป็น

+0 โหวต

ทำไมคุณถึงเป็นคนจิตตกครับ เล่าเรื่องให้ฟังได้ไหม เกิดจากสภาพครอบครัวหรือเพื่อนร่วมงาน? จำได้ว่าคุณเคยพูดเรื่องความเจ็บปวดทางร่างกาย คุุณเป็นอะไรเหรอ ถ้าเล่าให้ฟังบ้างอาจช่วยตอบให้ตรงจุดครับ

+4 โหวต · 1 ตอบกลับ

หลายๆองค์ประกอบครับ เรื่องร่างกายไม่น่าใช่ปัญหาหลัก

สำหรับตัวผม มีหลายเรื่องครับ ปัญหาที่ใหญ่สุดน่าจะเป็นเพราะการโดนคนหักหลังและโดนคนกล่าวว่าร้าย แรกๆผมพอทนได้แต่พอนานไป มันเก็บสะสม ทำให้ผมเริ่มปลีกตัวห่างจากกลุ่มสังคม เป็นการหวาดวิตก หวาดระแวงผู้คนนะครับ ทุกวันนี้แทบไม่พบเจอใคร เวลาเดินไปไหนถ้าไม่ใช่ครอบครัว มักจะเดินคนเดียวและไม่เดินใกล้ผู้คนครับ มีหลายคนพยายามให้ผมแก้ไขผมก็พยายาม แต่ความกลัวลึกๆมันยังมีอยู่นะครับ ไม่ได้ง่ายๆอย่างที่ทุกคนคิด

+1 โหวต

แนะนำคงยาก เพราะแต่ละคน อารมณ์ ความรู้สึก การปล่อยวางจะแตกต่างกันไป

คุณลองออกมาจากสภาพแวดล้อมเดิมๆดูบ้าง บางครั้งเจอสิ่งใหม่ๆ ได้ทำอะไรใหม่ๆ

สมองเราจะไม่หมกมุ่นอยู่กับเรื่องเดิมๆ

แล้วเริ่มบริหารจิตใหม่ สิ่งไหนที่คิดเข้ามา เมื่อรู้ตัวให้ตัดออกไปหรือหันไปหยิบจับทำอย่างอื่นแทน

ทำไปแบบนี้บ่อยๆเข้า ความคิด ความรู้สึกต่างๆจะค่อยๆจางและหายไปในที่สุด เพราะจะแนะนำให้ดูที่ทุกข์หรือสิ่งที่เข้ามากระทบให้เข้าใจอย่างแท้จริงนั้นอาจจะยากไป คงต้องค่อยๆปรับค่อยๆทำไป

ขอให้ผ่านจุดนี้ไปได้ด้วยดีนะคะ

+3 โหวต · 2 ตอบกลับ

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำและกำลังใจครับ

แต่ปัญหาของผมคือ การกลัวการเข้าสังคม พบเจอผู้คนนะครับ พยายามปรับปรุงแก้ไขตัวเองอยู่ หวังว่าตัวผมเองคงดีขึ้นในสักวันหนึ่งนะครับ

+1 โหวต

กลัวสิ่งไหนวิ่งเข้าหาสิ่งนั้น เราใช้วิธีนี้ค่ะ

ค่อยๆปรับไปทีละนิดทีละนิดเด๋วก้อดีขึ้น

ความรู้สึกที่ว่ากลัวจะลดน้อยลงไปค่ะ

โชคดีมีสุขนะคะ

+0 โหวต

พี่ใช้วิธีปฏิบัติธรรมด้วยตนเอง เช่น ตามดูลมหายใจเข้า-ออก หรือ ท่องคาถาที่ท่านพุทธทาสให้ไว้ ว่า มันเป็นเช่นนั้นเอง

ช่วยได้เยอะเลย แต่จะต้องทำเป็นประจำให้ติดเป็นนิสัย นิสัยทุกข์ล่วงหน้า เป็นนิสัยของคนจำนวนมาก อยู่ที่ใครจะเป็น

มากหรือน้อย ถ้าเราไม่คาดหวังอะไรมากมาย แค่ทำสิ่งที่ควรทำไปตามหน้าที่ เราก็จะไม่ค่อยผิดหวัง โอกาสจิตตกก็จะลด

น้อยลง เรื่องนี้อยู่ที่ตัวเราเอง สำคัญว่า เรารักตัวเองบ้างไหม ถ้าเรารักตัวเอง เราก็จะไม่หาความทุกข์ใส่ตัวให้มากเกินไป

คิดมากไปก็ไลฟ์บอย ถ้าใจเรายังไม่เข้มแข็งพอ ก็อย่าอยู่คนเดียวนานนัก หาเพื่อนที่ดีคุยกันบ้างครับ

+3 โหวต · 2 ตอบกลับ

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำครับพี่พันธ์ สงสัยคงต้องปล่อยวางอย่างที่พี่พูดซะแล้ว

+1 โหวต

ด้วยความยินดีครับ

+0 โหวต

ล้งปรึกษาหมอดูมั้ยพี่

+2 โหวต · 1 ตอบกลับ

ยังเลย แต่คิดว่าคงหยุดกินยาแล้วละ เพราะสมองเบลอๆละช่วงนี้

+0 โหวต

อาจมีสาเหตุมาจากแผลในใจเมื่อครั้งอดีต ที่ส่งผลมาถึงปัจจุบัน เพราะ ยังหาทางออกไม่ได้ จึงยังคิดวนเวียนอยู่สมอง อยู่ในโลกของความหวาดระแวง ว่าจะพบเจอเรื่องราว หรือเหตุการณ์เช่นนั้นอีก ทำให้พยายามหลีกเลี่ยง ไม่กล้าวางใจใครด้วยเกรงว่าประวัติศาสตร์จะซ้ำรอย

ทางแก้ยาก เพราะตัวเราเอง ที่ยังยอมรับความจริงไม่ได้ว่า โลกใบนี้มีทั้งด้านดี และด้านร้าย ตัวเราเองก็ยังมีจิตใจที่ไม่เข้มแข็งพอที่จะเผชิญกับความโหดร้าย จึงทำให้เหมือนไม่กล้าเดินออกมาจากจุดที่รู้สึกมั่นคง ปลอดภัย เราจึงอยู่แต่ในครอบแก้วที่เราสร้างขึ้นมาล้อมตัวเอง เหมือนปูเสฉวน ที่พบเจออะไรที่ทำให้รู้สึกไม่มั่นคง ก็จะผลุบตัวเข้าไปในเปลือกหอย

การสร้างความเข้มแข็งให้จิตใจ ไม่ใช่เรื่องง่าย ที่จะทำให้เกิดขึ้นได้ในวัน สองวัน แต่ต้องค่อยๆ สร้างภูมิคุ้มกัน เหมือนการฉีดเซรุ่มเข้าสู่ร่างกายทีละนิด เพื่อให้ร่างกายเราเองนั่นแหละค่อยๆ สร้างภูมิคุ้มกันให้ตัวเองเข้มแข็ง

...ซึ่งต้องเริ่มจากข้างใน และใช้เวลา....

ส่วนจะมากน้อยแค่ไหนขึ้นอยู่กับตัวเอง ว่าจะสร้างได้เร็วหรือช้า

แต่ที่แน่ๆ ต้องสร้างอย่างสม่ำเสมอ

เช่นเดียวกับการฉีดเซรุ่มทีละนิดอย่างต่อเนื่อง

ขอให้ข้ามผ่านความรู้สึกนี้ไปได้เร็วๆ นะ

อิจิจะได้กลับมามีความสุขอีกครั้งในเร็ววัน

สู้ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

+0 โหวต · 0 ตอบกลับ

คำตอบของคุณ

(ไม่บังคับ)

เพื่อรับการแจ้งเตือนเมื่อมีการตอบกลับ

คำถามในป้ายกำกับ
ถามคำถาม