ถ้ามีคนแปลกหน้า มาเยือนถึงหน้าบ้าน...

รายละเอียดทั้งหลายทั้งแหล่ ก็เป็นเรื่องที่เราต้องรู้ตัวเองมากกว่าค่ะ นับรวมจากความสนิทสนมความคุ้นเคยที่มีให้กันระหว่างที่คุยกันด้วยตัวอักษร อาจจะมีบางเรื่องที่ไม่เคยบอกใคร แต่เรากับเขา(คนแปลกหน้าคนนั้น) ได้พูดคุยกัน แต่ก็นั่นละค่ะ ถึงจะแน่ใจว่าคนแปลกหน้าคนนั้นเป็นคนที่เราคุยอย่างสนิทสนม มันก็ไม่ได้หมายความว่า เราจะต้องไว้ใจเขาในทุกๆเรื่องทุกๆอย่าง ข้อความจากตัวอักษรกับข้อความจากการสนทนาตัวเป็นๆอาจจะไม่เหมือนกันก็ได้ ถ้าคิดจะคบกันต่อๆไปอีกคงต้องศึกษารายละเอียดกันมากขึ้นค่ะ แต่อย่างที่พี่ว่านะคะ ถ้าต้องไปเจอะเจอกันครั้งแรกตู่คงต้องพาเพื่อนไปด้วย เพื่อความปลอดภัยนะคะ

ก็จะแบบหาบ้านเราได้ไง ไม่ธรรมดา ทำไมเราไม่ได่เป็นเพื่อนในเฟสกันนะ แต่ดีใจที่ได้พบ

มาๆ จะพาไปหาอะไรอร่อยๆกินเราเลี้ยงเอง

ว่างมั้ยจะะาไปดูหนังกัน

คงพูดแบบนี้แน่นอนคงไม่ให้เข้าบ้านอะ พาไปห้างดีกว่า

ไม่ใช่อะไร เราจะได้สังเกตว่าเค้าใช่แบบที่คุยไหม

แต่เว็บนี้น้อยคนมากที่หนูคุยข้อความ ทักทายบ้าง

เขาไม่กล้ามาเจอผมหรอก เจอสายตาผมก็ลวนลามไปทั้งตัวแล้ว

ยิ่งหื่นหนักเลย 555

หน้าแปลก แถมไม่น่าคบด้วย พี่พัน (ตัวเองนะ) 5555

สิ่งแรกที่จะทำคือ ไปคุยข้างนอกดีไหม กินกาแฟ แบบนี้ ปลอดภัยไว้ก่อน อิอิทั้งเขาและเรา ทักทายค่ะ

อาการคงจะอุทานประมาณว่า (ยกมือขึ้นแนบอก) .. ขุ่นพระ คนนี้เหรอ ที่คุยเล่นกันทุกวัน ไม่น่าเชื่อเลยว่าเขา/เธอจะ

มีหน้าตาแบบนี้ (เขา/เธอ เองก็คงอุทานแบบนี้เหมือนกัน... 555) และจะอึ้งเข้าไปอีกก็ตรงที่ รู้จักบ้านเราได้ไงหว๋า เรา

ไม่เคยบอกใครเลยนะ ว่าบ้านเราอยู่สวิสเซอร์แลนด์ !!!

เอาเป็นว่าถ้าเขารู้จักเราจริง ๆ คงจะต้องเม้าท์แตกล่ะค่ะ เด่วถ้ามาหาจริง จะเลี้ยงเนื้อโคขุนนะคะ อย่าลืมมาเยี่ยมเราที่

สวิสเซอร์แลนด์นะคะ ฮี่ ๆๆๆ

ถ้าลองได้โผล่มาถึงหน้าบ้าน แสดงว่าเราต้องให้ที่อยู่ไปแน่ๆ ถ้าแน่ใจขนาดนั้น ก็ยินดีให้เข้าบ้าน นั่งเล่นพูดคุยกัน ก่อนจะออกไปหาอะไรกินกันนอกบ้าน เพราะภาพชีวิตจริงก็เหมือนละคร ต้องมีฉากกินข้าวใช่ไหม 555 ที่ผ่านมาก็มีเพื่อนในเน็ต บุกไปถึงบ้านเรากันมาบ้างแล้ว แล้วเรายังไปบ้านเขามาอีกด้วย คิดว่าเขาไม่กลัวเราบ้างรึ 555 อย่างที่บอกต้องแน่ใจนะ ไม่งั้นไม่บอกที่อยู่หรอก ไอ้ที่จะสุ่มมามั่วๆ เป็นไปบ่ได้ 555

ดีใจอย่างสุดซึ้งเลยครับนี่ก้อนับวันคอยรอว่าจะมีใครบุกมาหาผมถึงบ้านบ้างครับ

ทางปฏิบัติเราว่ายาก แต่ถ้า สมมติ ก็คุยต่อได้

ถ้ามาถึงหน้าบ้านจริงๆ แล้วตอนนั้นมีคนอยู่บ้าน เราก็ต้อนรับเต็มที่ แต่เขาคนนั้นจะอยู่ในสายตาเราและแม่ตลอด

ไม่ให้อยู่ตามลำพังแน่นอน

ถ้าอยู่คนเดียว ก็คุยแป๊บนึง แล้วอ้างว่ามีธุระนอกบ้าน แล้วบอกว่าค่อยนัดคุยกันใหม่วันหน้า เราจะได้ไม่ไปธุระอย่างวันนี้อีก