คุณช่วยสงเคราะห์ญาติมากน้อยแค่ไหน

มีโอกาสก็ช่วยเหลือกันตามกำลังนะครับ

ถ้าสงเคราะห์หมายถึงการช่วยเหลือหล่ะก็..ก็ช่วยตามกำลังตัวเอง..

ตามที่ทำได้ครับ..ไม่มากมายเกินไป..หรือน้อยเกินไป..

ไม่ชอบเห็นใครลุกขึ้นยืนเองไม่ได้..แล้วต้องคอยให้คนอื่นช่วยเหลืออยู่ตลอดเวลา..

และพื้นฐานตัวเองก็ไม่ชอบตามใจใครด้วย...

อืม คำถามของคุณไม่ได้แยกประเด็น หรือแยกกรณีนะครับ

งั้นของตอบแบบโดยรวมล่ะกัน

คือ ก็ช่วยตามความสามารถหรือตามกำลังที่ตนเองมีนั่นล่ะครับ ต่อให้มากหรือน้อยก็ตาม.......

การช่วยใครก็ตาม อยู่ที่ควรจะช่วยเหลือไหม และต้องไม่เกินกำลังของเราที่จะช่วยเหลือด้วย

ถ้าเขาเป็นคนมีมานะพยายามที่จะทำงาน แต่โอกาสยังไม่อำนวย หรือเจ็บป่วย พิการพวกนี้เราสามารถช่วยเหลือไปตามที่เราพอมีให้เขา ไม่ขึ้นอยู่กับจำนวนเงินที่ตายตัวหรอกครับ

ต้องดูกระเป๋าของเราด้วยนะหลาน ว่าพอมีหรือไม่ที่จะช่วยเขา

แต่ถ้าคน ๆ นั้น ร้องขอให้ช่วยไม่จบไม่สิ้น พอขาดแคลนเงิน ไม่รู้จักประหยัด

เวลาเดือดร้อนก็จะมาหาเราทุกที อย่างนี้ไม่ต้องไปช่วย เพราะเขาทำตัวของเขาเองครับ

ผม ทำได้แค่ ช่วยส่งหลานไปโรงเรียน ทำแกง ให้บ้าน ป้า บ้านลุงเท่านั้นครับ นอกนั้นผม ยังไม่มีกำลังพอ

บ้านเรา ญาติไม่เยอะ ไม่เกิน 30 คน

ญาติคนสนิท ไม่ถึงสิบ ที่กระเตงๆไปเที่ยว ไปกิน ติดต่อกันตลอด เพราะสนิท ญาติฝ่ายแม่มากกว่า

เพราะจำนวนที่น้อย เลยได้สังเคราะห์แสง

เอ้ย ผิดๆๆ สงเคราะห์ เกื้อกูล ช่วยเหลือ ตามอัตภาพ ของเด็กที่ทำงาน พอมีรายได้ มีค้ำประกัน ให้ยืม ให้ทอง แหะๆ ตามกำลัง ก็ทุกเดือนว่ากันไปตามเศรษฐกิจ อิอิ

แต่ถ้าเรื่องนัดกันกินนี่ นัดกันเที่ยวนี้ ทุกๆเดือน

คนถามละคะ...?

ต้องดูสาเหตุที่ต้องช่วยว่าเพราะเหตุใด หากจำเป็นจริง ๆ

ผมจะช่วยเท่าที่ช่วยได้ แต่ถ้ารู้ว่าเอาไปเล่นหวยหรือแทง

บอลล์ ผมจะไม่ให้ความช่วยเหลือครับ

ไม่ค่อยนะ ส่วนใหญ่ญาติเราช่วยตัวเองเป็น เลยช่วยตัวเองตลอด ไม่ง้อใคร