นี่อาจเป็นคำถามสุดท้าย สำหรับเรื่องนี้ สำหรับคนกล้าแตกต่าง ที่จะตอบคำถามนี้

เรามักถูกเลี้ยงให้มาเป็นส่วนหนึ่งของสังคม ดังนั้น เราต้องเข้าไปข้องเกี่ยวกับสิ่งที่คนรอบตัวเราให้การยอมรับแล้ว หยุดพูดคำว่า "เป็นไปไม่ได้" สิ่งแรกที่สกัดกั้นความคิดของเราก็คือคำว่า "เป็นไปไม่ได้" คำนี้มักจะหลุดออกมาทันทีที่สมองได้รับรู้เรื่องราวที่ผิดแปลกไปจากชีวิตประจำวัน และเมื่อเราย้ำคำนี้บ่อยๆท้ายสุดคำว่า "เป็นไปไม่ได้" ก็จะมีความหมายแค่ "ยังไม่ได้ลงมือทำ"

เป็นในสิ่งที่อยากเป็น ทำสิ่งที่อยากทำ

แต่อย่าทำให้ใครเดือดร้อน

ถ้าพบว่ากระทบคนอื่น จงหยุดทบทวนทันที

ชีวิตเป็นของเรา

อยากทำอะไรก็ทำไป ทำในสิ่งที่ตนเองต้องการ เพราะชีวิตเป็นของเราเอง

แต่ที่แน่ๆ อย่าทำให้คนรอบข้าง และสังคมต้องมารับผลเดือดร้อน เพราะเราก็พอ

หากเป็นเช่นนั้นจริงๆ ควรจะหยุด และทบทวนดูตนเอง

เจตนารมย์ไม่ได้ต้องการใช้ชีวิตให้แตกต่างจากผู้อื่น

แต่หากการใช้ชีวิตจะแตกต่างจากผู้อื่น ก็รับได้

ดังนั้น การมีชีวิตที่แตกต่างจากผู้อื่น กลุ่มอื่น หรือแตกต่างจากกลุ่มพวก

ไม่มีสูตรตายตัว ว่าต้องใช้ชีวิตเช่นไร

แต่สิ่งสำคัญอยู่ที่ว่า

เมื่อมีชีวิตที่แตกต่างจากคนอื่นแล้ว

จะอยู่อย่างไรให้ใจเป็นสุข ในความต่างนั้นมากกว่า

สำหรับเรา คิดว่า....

ความมั่นใจในสิ่งที่ตนทำ(ที่สำคัญต้องไม่เบียดเบียนใคร)

ความเด็ดเดี่ยว ในสิ่งที่ตนทำ ในทางที่ตนเลือก

ความมุ่งมั่น ที่จะฟันฝ่าอุปสรรค ขวากหนามที่เกิดจากแรงกดดันจากคนรอบข้าง ต่างหาก

ที่จะเป็นตัวชี้วัด ความสำเร็จของผู้นั้น บนเส้นทางของความแตกต่าง หลายคนที่ขาดสิ่งเหล่านี้ เขาจะทุกข์ ลังเลสงสัยในสิ่งที่ตนเองทำ แล้วเหตุนี้จะสั่นคลอนความมั่นใจทีละน้อย จนต้องหันหลังกลับ ไปอยู่ในกระแสสังคม เพื่อความอยู่รอด และรักษาสมดุลในจิตใจ

จิตใจ มุมมอง การคิด

บนพื้นฐานความดีงาม

เชื่อว่าทุกๆคนมีความเหมือน และมีจุดเล็กๆที่ต่าง รวมทั้งความพิเศษทุกคน ขอแค่รู้หน้าที่ ให้เกียรติกัน เป็นตัวของตัวเอง ทำแค่นี้ก็มีอะไรที่แตกต่างกันไปบ้างในการใช้ ชีวิต

และ คนที่รู้คุณค่าชีวิต หวงแหนมัน

รักจิตวิญญาณ

เป็นมนุษย์เป็นได้เพราะใจสูง เหมือนหนึ่งยูงมีดีที่แววขน

ถ้าใจต่ำเป็นได้แต่เพียงคน ย่อมเสียทีที่ตนได้เกิดมา

ใจสะอาดใจสว่างใจสงบ ใครมีครบควรเรียกมนุสสา

เพราะทำถูกพูดถูกทุกเวลา เปรมปรีดาทุกคืนวันสุขสันต์จริง

ใจสกปรกมืดมัวและร้อนเร่า ใครมีเข้าควรเรียกว่าผีสิง

เพราะทำผิดพูดผิดจิตประวิง แต่ในสิ่งนำตัวกลั้วอบาย

คิดดูเถิดถ้าใครไม่อยากตก จงรีบยกใจตนรีบขวนขวาย

ให้ใจสูงเสียได้ก่อนตัวตาย ก็สมหมายที่เกิดมาอย่าเชือนเอย.

พุทธทาสภิกขุ

ถ้าจะแตกต่างเพราะอยากเด่น ไม่เหมือนใครหรือเรียกร้องความสนใจแบบนั้น

อย่าทำดีกว่า จริงๆทุกคนล้วนมีสิ่งที่เหมือนและต่างจากคนอื่นทั้งนั้น บางครั้ง

คนที่อคติจะจ้องจับผิดแต่ส่วนที่ต่างในเชิงลบซึ่งทุกคนล้วนมีไม่มากก็น้อย

หลายเรื่องที่หลายคนทำใช่จะเป็นสิ่งที่ดีเสมอไป คนเราคงไม่ทำตามคนอื่นเพียง

เพราะคนส่วนหนึ่งทำหรอก มันดูไร้เหตุผลที่จะฝืนใจทำในสิ่งที่ไม่จำเป็นต้องทำ

แถมทำแล้วไร้ปย.อีกด้วย

ทุกวันนี้ ก็คิดและทำอยู่เสมอๆว่า “ทำไมจะเป็นไปไม่ได้” ที่จะทำสิ่งนั้นสิ่งนี้ให้เกิดผลสำเร็จขึ้นได้

มั่นใจว่าสิ่งต่างๆเหล่านี้ล้วนเป็นสิ่งที่สำคัญ และก่อให้เกิดความกล้าที่จะคิดสร้างสรรค์ในการพัฒนาตัวเองและงานที่แตกต่าง เพื่อสิ่งที่ดีกว่า อาจเพราะตัวเองเกิดมาในสภาพแวดล้อมและเติบโตแนวนี้มาตลอดค่ะ