ในคำตอบ

เคยเป็นมาแล้วทั้งสองอย่าง

และก็ดันสามารถเป็นมันได้สองเวลา ในคนเดียว

ขอพูดก่อน แล้วค่อยตอบตามคำถาม

ตอนเด็กๆ ไม่พูดเลย เพราะไม่มั่นใจในตัวเอง กลัวพูดผิด ติดอ่าง

เลยไม่ค่อยมีเพื่อน จะมีเพื่อนได้เพราะความสามารถเรียนเก่ง ครูพูดถึงบ่อย เด็กกิจกรรม วาดรูปเก่ง เพื่อนๆก็บอก กิมลั้ง วาดรุปให้มั้งดิ (ฉายา ห้ามเรียก)

พอโตมา รู้ว่าการที่เราปิดตัว ไม่ยิ้ม ไม่พูด เราจะสื่อสารกับใครลำบาก เราอยากมีเพื่อนเยอะๆ ด้วยความเข้าใจผิด ก็พูดเก่ง มีคนบอกว่าเราพูดเก่ง ไม่พูดมากนะ

ก็ดีอ่ะ ดีมากๆ คนเข้าใจเรามากขึ้น กล้ามาแสดงความคิด กล้ามาถามกับเรา

แต่คนในบ้านจะบอกว่า พูดเก่ง และพูดมาก เพราะว่า พูดไม่มีเนื้อ ติงต๊องตลอด

สรุป ของคนพูดน้อยคือ

ข้อดี ไม่ค่อยผิดพลาดจากคำพูดมาก ไม่มีใครรู้ความคิด ความรู้สึก

ข้อเสีย คนอาจลืมไปว่ามีคนนี้บนโลก พอทำอะไรผิดขึ้นมาจะโดนกระแหน่ะว่า เห็นเงียบๆ ผัวเพี๊ยบนะคะ หรือเกเรนะเรา เพราะคนพูดน้อย โดนบอกว่าเรียบร้อยตลอด

ใครมันให้นิยามหว่า

สรุปคนช่างพูด

ข้อดี คนเข้าใจเราง่ายขึ้น อาจมีเพื่อนดีๆเพิ่ม มีคนรักใคร่ได้ เพราะน้ำคำของเรา

มีสังคมจะดีจะแย่ อยู่ที่เราพูด

ข้อเสีย

ปากสร้างกรรมง่าย ถ้าขาดสติ

+2 โหวต · 9 ตอบกลับ

นิดโหน่ยยย

+0 โหวต

มึนแน่ๆเลย

+0 โหวต

จริงจร้าาา

+0 โหวต

เนอะๆ

+0 โหวต

จริงเลย พูดมากคนไม่ค่อยฟัง คำพูดไม่มีน้ำหนัก

พูดน้อยไปก็ไม่มีใครเข้าใจ ไม่เห็นความสำคัญ

+0 โหวต

ความคิดเห็นของคุณ

(ไม่บังคับ)

เพื่อรับการแจ้งเตือนเมื่อมีการตอบกลับ

คำถามที่คุณอาจจะสนใจ