.๐ิ__๐ิ.

$$

^^

เคๆๆ

เป็นเช่นนั้นแล จร้าาา....

พอกันจ้า นอกจากคนสนิทเนอะ ที่จะได้เห็น หรือคนในครอบครัว

ก็เป็นตามนั้นแหละ คนเราไม่ใช่ขาวดำ แต่เป็น คัลเลอร์ฟูล ต่างหาก อยู่ที่ว่าจะปล่อยพลังงานใดออกมา ณ เวลานั้น

เราไม่อบอุ่นหรอก เรามีอารมณ์เยอะ แล้วก็รับเร็วสะท้อนเร็วด้วย

ปกติเราไม่ค่อยมีใครปรึกษานะ เว้นแต่ ได้คุยนานๆ เพราะโดยมากเราพรีเซ้นต์ ด้านสดใส

เรื่องเศร้าหมอง ไม่เคยหลุดจากปากหรอก อย่างมากก็แค่นั่งนิ่งๆ พูดน้อย ยิ้มน้อยลง

คนใกล้ชิดจะสังเกตได้เองจ้ะ

เออ พออ่านนะไซคี มีหลายคนก็บอกเราอบอุ่น

เรางง สรุป เราจะมีนิสัยยังไงกันแน่

แต่เกดว่า คนเราสามารถเป็นได้ทุกอย่าง ขึ้นอยู่ว่า จะเผยให้อะไรเด่น จนเป็นเอกลักษณ์ แต่นิสัยอื่นๆก็คงไม่หนีหาย

ไซคีก็อบอุ่นได้น๊า

บุคลิกแบบพลพล ตอนร้องเพลง

เขาจะแสดงความห่วงใยคนอื่น คอยถามไถ่ หรือสังเกตกิริยาอาการคนรอบตัวเขา แล้วสะท้อนให้เห็นถึงความห่วงใย เอาใจใส่ ดูแล ส่วนมากดูเป็นคนใจเย็น ทำอะไรมักดูนุ่มนวล ใบหน้าเหมือนคนใจดี ยิ้มนิดๆ (หน้าตาไม่บึ้งตึงง่าย)

คนใจร้อน ห้าวๆ อย่างเราๆ เป็นคนอบอุ่นไม่ครือหรอกจ้ะ ... ^ ^

แต่จะดูเป็นคนมีชีวิต ชีวา มากกกว่า บุคลิกต่างกันจ้ะ ๒ ประเภทนี้

แล้วก็ทั้งอบอุ่น มีชีวิตชีวาในคนๆ เดียวไม่ได้ซะด้วย

อ้อ ใช่เลย

แล้วคนที่อบอุ่น เค้าเป็นกันไงเหรอ

เปล่าจะไปแก้นะ เพราะคงเป็นตัวเองต่อไป มันขัดแย้งถ้าเป็นในสิ่งที่ไม่ใช่ตัวเอง

เราว่าความเป็นคนอบอุ่นในตัวเกดไม่มาก เพราะ การทำอะไรด้วยตัวเอง ทำให้มีบุคลิกภาพแบบแข็งๆ หน่อย พูดตรงๆ เลยทำให้ความอบอุ่นไม่ค่อยแผ่ออกมานัก ลักษณะความอบอุ่น นุ่มนวลเลยไม่มีให้เห็นง่ายๆ เพราะขัดกับบุคลิกภายนอกจ้ะ

แต่เป็นแบบจริงใจ ดังนั้น เกดจึงเป็นแบบ เพื่อนแท้ ที่ไม่ใช่กลุ่มที่จะเป็นที่ปรึกษา แต่เป็นแบบเพื่อนตาย ลำบากไปด้วยกัน ไม่ทิ้งกันมากกว่าจ้ะ

เห้ย อย่างกับตาเห็น ใช่ๆ คิดงั้นแหละ ไม่ได้อะไรหรอก ออกจะคิดง่ายนะ

แต่จะให้ทำตัวแสดงออกว่าอบอุ่นก็ไม่ใช่ แต่คนบางคนก็มีนิสัยอบอุ่นจริงๆ

สักวัน เมื่อมีคนที่เขาเข้าใจเกดจริงๆ แล้วเกดและเขาจะรู้ว่าเกดไม่ใช่คนเย็นชานะ

มีตวามเป็นมิตร มีน้ำใจ จริงใจ และน่าคบมากๆ คนหนึ่งเลยหล่ะ

คนที่ทำอะไรด้วยตัวเองมากๆ นานๆ มักไม่ค่อยพึ่งพิงใคร

เวลาจะทำอะไรกับใคร หรือขอความช่วยเหลือ หรือชวนใครไปไหนด้วย

มักรู้สึก(ลังเล) ว่าเป็นการพึ่งพิงคนอื่นหรือเปล่า หรือไม่ก็คิดว่าเป็นภาระ วุ่นวาย

ไม่คล่องตัว เลยเลือกที่จะไปไหนคนเดียว(อย่างเดิม) ก็เลยยิ่งกลายเป็นคนมีโลกส่วนตัวสูง

บางครั้งก็เหงา แต่ไม่รู้จะเอ่ยปากชวนใครไปกับเรา เ

เราปรึกษาไซคีหลายๆเรื่องแล้วนะ รุ้ตัวเปล่า 555

ส่วนใหญ่ ชีวิตไม่ค่อยเจออะไรร้ายแรงแล้ว หลังจากผ่านพ้นไปแล้ว ก่อนจะเล่นกูรูเสียอีก เลยเหมือนไม่ได้ปรึกษาใครจ้า

ใช่วิเคราะห์ถูกแล้ว บางทีก็อยากเป็นคนอบอุ่นบ้างจัง เป็นคนเย็นชาตลอด เบย 555

เราวิเคราะห์ ... ถูกใช่มัีย ... ๕ ๕ ๕

ดีใจนะ ว่าเราก็เป็นหนึ่งคนที่ปรึกษาได้ (แม้แค่เรื่องนี้เรื่องเดียวก็ยังดี)

555 ถึงขั้นฆ่าล้างเผ่าพันธุ์เลยทีเดียว

เห็นด้วยนะ พอดีสังเกต คนที่ปรึกษา เพราะเคยปรึกษามาก่อน ส่วนที่เหลือไม่ค่อยได้ปรึกษา แล้วก็คงเกรงใจเพื่อนว่าเพื่อนจะไม่สบายใจ โอเคจ้า เข้าใจแล้ว

อีกอย่าง เรื่องทุกข์ที่เขาต้องการที่ปรึกษา ถ้ามีแล้วสักคน เขาก็ไม่ต้องการใครอี่นแล้ว โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ถ้าสนิทมากเวลาปรึกษายิ่งจะคิดมาก ว่าจะพูดดีหรือไม่ เพราะไม่ต้องการนำเรื่องเดือดร้อนใจมาให้เพื่อนสนิท ด้วยรู้ว่าคนยิ่งสนิทเวลาเพื่อนทุกข์ ก็จะทุกข์ตามไปด้วย ยิ่งรักมากยิ่งไม่อยากเป็นต้นเหตุให้เพื่อนทุกข์ไปกับเรา

เราว่าขวานผ่าซากบางอารมณ์นะ หากอารมณ์ฉิวๆ หน่อย ผ่าทั้งซาก ทั้งสิ่งมีชีวิตเลยหล่ะ

ส่วนเรื่องสนิทเท่ากัน แต่ทำไมปรึกษาแค่คนเดืยว ขอตอบว่า บุคลิกภาพ เป็นตัวแบ่งเช่นเดิมจ้ะ

สามคน สี่คนที่ว่า แม้ภาพรวมๆ ด้านความชอบ อารมณ์ จะดูคล้ายกันมากๆ แต่บุคลิกที่อบอุ่นของแต่ละคนไม่เท่ากันหรอก คนนั้นจึงเลือกคนที่อบอุ่น ใจเย็นกว่า (หรือดูเป็นผู้ใหญยามอยู่ในสถานการณ์ที่คับขัน) มากที่สุด เป็นที่ปรึกษา เมื่อปรึกษาครั้งแรกแล้ว ก็จะมีครั้งต่อๆ มา

อีกอย่าง เรื่องทุกข์ที่เขาต้องการที่ปรึกษา

ตรงแต่ไม่ไม่ขวานผ่าซาก ใช่มั้ยคะเพื่อน

ว่าแต่ ถามเพิ่มในนี้หน่อยนะเคน 55

ว่า มีคนสามสี่คนสนิทกันหมด แต่ทำไม คนๆนี้ เลือกปรึกษาแค่คนเดียวในกลุ่ม

ทั้งๆที่ก็สนิทกันหมดเหรอ ต่อยอดคำถามให้ทีสิ กำลังวิเคราะห์พฤติกรรมคนหมู่มากจ้า

เรารู้!! แกล้งพูดให้ขำๆ ไปงั้นแหละ

เกดเป็นคนพูดตรงๆ เรื่องนี้เราเข้าใจดีจร้าาา... ขุ่นเพื่อน อิอิ