ขอตอบแบบแบบโดยรวมเลยว่า ทุกสาเหตุที่คุณกล่าวมานั่นล่ะครับ...........

มันส่งผลมาตั้งแต่อดีต จนถึงปัจจุบัน ซึ่งคุณก็คงรู้....ทุกอย่างมันมีมูลเหตุเสมอ............

จนทำให้ผมต้องกลายเป็นคนเช่นนี้ ที่เรียกว่า '' รักความสันโดษ ''

แต่มันก็ไม่ถือว่าผิดเลย เพราะมันคือการใช้ชีวิตตามแบบพระพุทธองค์ครับ

ถือว่าดีในระดับหนึ่งเลยล่ะ ชีวิตจะได้ห่างจากความทุกข์ใจบ้าง

เพราะอยู่วุ่นวาย หรือหมกมุ่นกับผู้คนมากเกินไป ก็มีแต่ปัญหา มากความสารพัด

ถึงต่อให้ดีแค่ไหน ก็ไม่พ้นคำติฉันนินทาอีกต่างหาก........

แต่ก็ไม่ได้หมายความว่า จะหายไปจากผู้คน หรือสังคมตลอดเวลานะครับ

เพราะบางครั้งต้องปรับตัวเข้าหา เพื่อปากท้อง และความอยู่รอด อย่างเช่น..........เรื่องหน้าที่การงาน

เดินทางสายกลางนั่นล่ะครับ ดีที่สุด..........