กลับไปยังคำถาม อ่านเรื่องนี้แล้วรู้สึกอย่างไรคะ ???
ถามคำถาม

ในคำตอบ

มาตอบอีกนิด เพราะเชื่อว่าวันนึงเราก็ต้องแก่

หนูมักได้ไปเลี้ยงอาหารบ้านพักคนยากไร้บ่อยๆ และบ้านคนชราภาพด้วย

เค้าแบ่งโซน แข็งแรง ใกล้ตาย เป็นโรค แบบแบ่งเขต

เวลาเอาอาหารไปให้ก็น่ารัก เผื่อเพื่อนๆคนแก่ของเค้าด้วย

แล้วก็ต้องมานั่งร้องเพลงขอบคุณ

.....คนที่นำของมาบริจาค หนูว่าไม่มีใครอยากมีสภาพแบบนี้

..........เป็นผู้รับ ต้องรอคนมาหา มาให้ เรียกให้กิน

อยากให้ลูกๆมองว่า ถ้าเป็นตัวเอง อยู่แต่กับสังคมเดิมๆ คนแก่ๆ

มากหน้าหลายตา ไม่มีเด็กไว้อ้อน ไว้สอน ไว้สั่งมัน จะเหงาปาก เหงาจิตแค่ไหน

.......วันๆก็เหมือนสัตว์ หนูไม่ได้เปรียบแรงไปนะ

........หนูมองแววตาคุณยาย คุณตาทีไร หนูคิดแบบนี้จริงๆ

............เหมือนยืนเกาะกรง รอว่าเมื่อไหร่คนจะเอาอาหารมา

...................คนนี้จะมา คนนี้ก็ไป ไม่มีใครอยู่กับเค้าทุกวันแบบ

........................คนที่มีลูกหลาน มีแต่คนเวียนมาก็ไป

............................คนของรัฐ หรือมูลนิธิ ใครจะมารักเราจริงเท่าคนในครอบครัว

พูดไป น้ำตาไหลไป หดหู่ใจ

เลยตั้งใจ ปีละครั้งอย่างน้อย ต้องไปสถานสงเคราะห์เหล่านี้ ไปสร้างความสุขเล็กๆ

.......และจะทำกรรมดี ดูแลพ่อแม่ เราก็คงไม่อยากให้พ่อแม่ ตายาย เราเป็นแบบนี้

.............มองแล้ว ต่อให้ลูกหลานเลี้ยงดู แต่มีเขยสะใภ้ ชอบยุให้พ่อแม่เราอับอาย

หนูเจอมา การเลือกคู่ครองมาร่วมชายคาก็สำคัญ ถ้ามันไม่รักครอบครัวเรา

...........เราอย่าไปแต่งกับมัน สงสารพ่อแม่ ตายายมาก

แล้วเราก็ไม่รู้ว่า วันนึงเราจะเจอกรรมมั้ยให้มีคู่ มีลูก

.......ถ้าทำกรรมดีไว้ ทำตัวดีๆ เราก็มีลุกดีๆมาเชยชม

+2 โหวต · 4 ตอบกลับ

ใช่ค่ะ อย่าคิดเกิดอีกเลย ใดๆในโลกล้วนอนิจจัง

+1 โหวต

ซาบซึ้งๆ อนุโมทนาในบุญนี้ด้วยค่ะ

อ่านแล้วเศร้า

ไม่อยากเกิดอีกแล้ว....อยากมีใจที่เข้มแข็งฝ่าฟันไปให้ถึงซึ่งฝั่งฝัน

+0 โหวต

ใช่ ไม่มีคำใด กินใจเท่า หดหู่ใจ

+1 โหวต

พี่ไม่เคยไปดูสภาพบ้านพักคนชรานะ

แต่ฟังจากที่หนูเล่าก็น่าสงสารเหมือนกัน

แต่แถวบ้านพี่ถึงไม่ได้อยู่บ้านพักคนชรา ก็พอมองออก

คนแก่ที่ลูก ๆ ไปทำงานที่อื่นกันหมด นาน ๆ จะกลับมาเยี่ยมบ้าน

เขาเหล่านั้นต่างก็รอคอยการกลับมาบางคนลูกหลาน บางคนไม่กลับ เห็นภาพแล้วก็น่าสงสาร หดหู่

+1 โหวต

ความคิดเห็นของคุณ

(ไม่บังคับ)

เพื่อรับการแจ้งเตือนเมื่อมีการตอบกลับ

คำถามที่คุณอาจจะสนใจ