เพราะส่วนใหญ่ ไม่ห่วงกาย ใช้กันเพลิน

มันเลยเกิน ลิมิต ติดเพดาน

เหลียวหันหลัง กลับไปมอง ไม่ทันการณ์

นึกสงสาร ร่างกายตน คนใช้แรง

สิ่งดีดี ที่มีอยู่ รู้ค่าไม่

เพราะร่างกาย ไม่ได้พัก มักสะสม

พอถึงวัย ร่างกายไร้ ใส่อารมณ์

ความสุขสม ตรมหม่นหมอง ต้องแบกมัน

( สุขภาพอย่าให้ถึงเวลา แล้วจึงค่อยรักษามัน )