เห็นด้วยนะ ชีวิตคือการเดินทาง แต่ไม่ใช่การเดินมางแบบเคลื่อนที่ทางกายภาพ แต่เป็นการเดินทางเชิงนามธรรม เพิ่อเก็บเกี่ยวประสบการณ์ชีวิต ผิดทางบ้าง แวะรายทางบ้าง นั่งมองผู้คนร่วมทางบ้าง

ชีวิตเดินทางตั้งแต่ออกจากท้องแม่ ก้าวผ่านวัยต่างๆ เก็บเกี่ยวประสบการณ์ไปเรื่อยๆ จนถึงปลายทางของชีวิต แล้วก็จากไป โดยทิ้งไว้เพียง ความทรงจำ ของคนหลัง ส่วนจะเป็นด้านไหน ขึ้นอยู่กับสิ่งที่กระทำมาแต่หนหลัง