เพราะมีข้อสงสัยจึงเป็นที่มาของคำถาม..เพื่อหาคำตอบต่อไปไม่ว่าจากคนอื่นหรือว่าหาเอาเอง..

หากมีคำตอบของคำถามอยู่แล้วคงจะดีไม่น้อย..

แต่สิ่งที่สำคัญมากกว่าทั้งสองอย่างก็คงจะเป็นการใคร่ครวญไตร่ตรองดูว่า..

คำถามที่ถามๆกันนั้น..สำคัญหรือจำเป็นต้องถามกันหรือไม่..หรือเพียงแต่ถามไปงั้นๆแหละ..ไม่คาดหวังเอาคำตอบ..

แต่อย่างว่าจะเอาอะไรกะชีวิตมากมาย..อาหาร เพลง หนัง หรือสื่อที่ไม่ค่อยมีประโยชน์เราก็ยังเสพเลย..

มีเพื่อนคนนึงเคยกล่าวไว้ว่า...

"อะไรที่สบายใจแล้วไม่ทำให้ใครเดือดร้อนก็ทำไปเถอะ..ไม่ได้ทำให้พ่อใครปวดคอหรอก"..