ชื่อเราไม่มีซ้ำเลยตั้งแต่เล็ก .

ประสบการณ์มีแต่ของเพื่อน

ตอนป.๖ เรียก ชื่อหน้าเขาต่อด้วยคำแรกของนามสกุล เช่น เบญจวรรณ แซ่เฮ้ง ก็เรียกกันว่า เบญเฮ้ง

อีกคน เบญจวรรณ แซ่ด่าน ก็เรียก เบญดั่น อีกคนเบญจวรรณ์ ตันติอะไรซักอย่าง ก็เรียก เบญตัน

พอมาเรียนมหาวิทยาลัย ในกลุ่มก็มีชื่อเล่นซ้ำ ก็เรียก ยุ้ยพี่ ยุ้ยน้อง พี่นก น้องนก หนูมินท์ มิ้นมิ้น

แต่มาจุกตอนเป็นพี่ทั้งคู่ ก็เลยเรียก พี่ตุ๊กสวย กับ พี่ตุ๊กอวบ พี่เจี๊ยบหยี กับ พี่เจี๊ยบจ๋า

อย่างเกด ก็อาจใช้ เกดแว่น เกดน่ารัก เกดห้าว หรือจะเป็นเจเค แบบที่เสนอมาก็ได้

ถ้าเป็นเรา เราอยากเป็นชื่อที่เป็นตัวเรา แต่เราไม่ชอบเรียกสมญานามนะ เพราะเจอกับตัวเอง

มีสมญานามเยอะมากๆ ตอนโตยังพอทุเลา (หรือชิน) แต่ตอนเด็กเหมือนเป็นปมด้อยเลย

เช่น โอลีฟ กุ้งแห้ง เปื้อน โก๊ะ แก้มจุด แต่ละชื่อ เกดว่ามีชื่อไหน น่ารัก น่าภูมิใจได้บ้าง ...อิ_อิ...