คนบางคนที่ว่ามองไม่เห็นคุณค่าของตัวเองนั้นคิดว่ามันไม่เกี่ยวกับสายตานะมันอยู่ที่จิตใจเราและอารมณ์ที่เรายับยั้งไม่อยู่คนบางคนสมองไวต่อการรับรู้(เราสมองไม่ค่อยพัฒนาเรียนมาน้อย)คิดจะพูดจะทำก็ตามใจสมองไม่ยับยั่งชั่งใจก่อนเข้าทำนองตามใจฉันไม่คิดว่าจะไปกระทบความรู้สึกของใคร ขวางโลกหรือขวางทางใคร ฉนั้นบางเรื่องเราก็คิดในแง่ที่ว่าตัวของเรากำลังคิดดีทำดีแต่มีมารมาทดสอบกับสิ่งดีๆที่เราตั้งใจทำมาทดสอบจิตวิทยามารบกวนประสาทของเราก็อย่าไปตอบกลับเลยเรานิ่งเฉยคิดว่าไม่รู้ ไม่เห็น ไม่ได้เป็นอย่าที่ใครคิด เพราะตัวเราเอง คิดว่าทำดีที่สุดแล้ว ใครรับได้ก็รับไปใครรับไม่ได้ก็แล้วแต่ใจของคนๆนั้น