คำขอโทษที่ไม่ต้องถามหาเหตุผล?

.....

ลูกชาย : พ่อครับ ผมจะแต่งงานนะครับ

คุณพ่อ : แกต้องขอโทษพ่อก่อน!

ลูกชาย : ทำไมผมต้องขอโทษล่ะครับ?

คุณพ่อ : แกขอโทษก่อนเถอะน่า!

ลูกชาย : เพราะอะไร? ผมผิดอะไรครับพ่อ?

คุณพ่อ : แกขอโทษนะถูกแล้ว!

ลูกชาย : ผมทำอะไรผิดเหรอครับพ่อ?

คุณพ่อ : ขอโทษก่อน!

ลูกชาย : ทำไมครับ?

คุณพ่อ : ขอโทษพ่อก่อน!

ลูกชาย : พ่อบอกเหตุผลมาก่อนว่าเพราะอะไร?

คุณพ่อ : ขอโทษมาก่อน!

ลูกชาย : ผมอยากรู้ว่าผมทำผิดอะไรครับพ่อ?

คุณพ่อ : ขอโทษก่อน!

ลูกชาย : ก็ได้ครับ ผมขอโทษพ่อครับ!

คุณพ่อ : ตอนนี้แกแต่งงานได้แล้ว! นี่เป็นบททดสอบแรกก่อนที่แกจะแต่งงาน

เมื่อไหร่ที่แกรู้จักขอโทษโดยที่ไม่ต้องรู้ถึงสาเหตุและเหตุผล แกมีคุณสมบัติในการแต่งงาน

ชีวิตครอบครัวของแกจะยั่งยืน พลอยก็เหมือนกันนะลูก

บทเรียนนี้พ่อไม่ได้สอนพี่ชายแกเพียงคนเดียว สักวันหนึ่งที่แกจะแต่งงานกับใคร

จำบททดสอบที่พ่อให้พี่แกทำเมื่อสักครู่นี้ให้ดี แล้วคู่ชีวิตของลูกจะยั่งยืน

.....

“ขอโทษ”

คือทำกล่าวของคนที่ทำความผิด ความเข้าใจเช่นนี้ถูกต้องแล้วสำหรับคนทั่วไป

แต่สำหรับคู่ชีวิต มิตรสหายหรือครอบครัว บางครั้งก็ต้องพูดออกมาทั้งๆที่มันไม่มีที่มาและที่ไป

ไม่มีเหตุและผลให้ถามหา เพราะต่อให้เถียงกันจนชนะด้วยเหตุผลของใครคนใดคนหนึ่ง

ผลลัพธ์คือแพ้ราบคาบด้วยกันทั้งสองฝ่าย สิ่งนี้คือความต้องการของคนทั้งสองหรือไม่?

คำตอบคือไม่! แต่ทำไมเวลาไม่เข้าใจกัน กลับไม่กล้าขอโทษอีกฝ่ายหนึ่งเล่า? คำตอบคือ เพราะทิฐิ

หากใครคนใดคนหนึ่งง้ออีกฝ่ายหนึ่งก่อน ขอโทษอีกฝ่ายหนึ่งก่อน

เธอจงรู้ไว้ เขาอาจไม่ใช่ฝ่ายผิด! แต่เพราะเขารักอีกฝ่ายหนึ่งมากกว่าคำว่าฝ่ายใดเป็นผู้ผิด

เขาเพียงแค่เป็นผู้ที่ยอมลดอัตตาของตัวเองลงก่อน

หากเขาผิด แล้วเขาขอโทษ นั่นแปลว่าเขารู้ผิดและอยากแก้ไข

หากเราผิด แล้วเขาขอโทษเราก่อน นั่นแปลว่าเขาถนอมความรู้สึกของเรา ยอมให้อภัยเราก่อน

เมื่ออีกฝ่ายหนึ่งเอ่ยคำขอโทษ อีกฝ่ายหนึ่งต้องพร้อมให้อภัย ให้โดยไม่ติดใจ

หากให้แต่ปากแต่ติดค้างอยู่ที่ใจ สักวันสะเก็ดจะกลายเป็นแผลร้าย ลุกลามจนเกินเยียวยา

เธอเอ๋ย จงจำไว้ อีกหนึ่งเคล็ดลับของการประคองชีวิตคู่ก็คือ คำขอโทษที่ไม่ต้องมีเหตุผล?

.....

นุสนธิ์บุคส์