เอาจากประสบการณ์ที่ตัวเองเคยเจอะเจอเองและกับคนรอบตัวก่อนแล้วกัน

อย่างแรกก่อนเลย น้องที่ทำงานเก่า เจอกัน คบกัน วางแผนแต่งงานภายในระยะเวลา 3-4 เดือน

ไปงานแต่งด้วย แต่งได้ประมาณ 2-3 เดือนเลิกกัน เคสนี้จับใจความได้ประมาณว่า ญ เสียตัวให้ผู้ชายแล้ว

ไม่ว่าจะเต็มใจหรือไม่ก็ตาม แต่ญาติผู้ ญ ไม่อยากให้เสียฟรี อยากได้ค่าสินสอด แต่ ญ ก็ไม่ได้รักมาก สุดท้ายก็เลิก

เคสนี้เจอบ่อย โดยมากจะเจอแถวภาคกลาง

ส่วนเคสทั่วไปที่เจอมีแบบทั้งเป็นเรื่องของคนสองคนเอง ไม่ว่าจะด้วยเรื่องของความอดทน ความเข้าใจกันของคนสองคน

ส่วนใหญ่คนไทยไม่เปิดอกคุยกัน ไม่เหมือนที่เราเห็นที่เมืองนอกเค้าจะมี "จิตแพทย์" คอยแนะนำ

แต่ที่เมืองไทยจะใช้ "จิตเพื่อน" ให้คำแนะนำและปลุกปั่น เห็นมาเยอะละ "เราอย่าไปยอมมันเพื่อน"

"นี่แก ชั้นหวังดีนะถึงได้บอกแกร" "แกร วันนั้นชั้นเห็นแฟนแกรไปกับ ญ สวยๆ หุ่นดีๆ ด้วยแหละ" ฯลฯ

และที่ไม่น้อยก็คือ "จิตญาติ" อันนี้ มีเยอะกว่า "จิตเพื่อน" แยะเลย "ทำงานอย่างงั้นจะไปกันไหวเหรอ"

"มัวแต่ไปเที่ยวกับเพื่อน ระวังนะ จะพากันไปเที่ยว ญ " ฯลฯ

ที่เล่ามามันก็ขึ้นอยู่กับความมั่นคงของ ทั้ง ฝ่าย ญ และชาย

(แต่ตอนนี้มันทีทั้ง ญ-ญ /ช-ช / แอบ ช-แอบ ญ / ทอม/เทย ได้ทุกรส ฯลฯ)

ส่วนตัวแล้วเคยเจอหมด (ยกเว้น เคสแรกนะ) คิดว่ามันเป็นเรื่องของคนสองคนนะ

ถึงบางครั้งมันจะมีบุคคลไม่พึงประสงค์เข้ามาเป็นส่วนร่วมในเกมก็เถอะ ไม่ว่าจะเป็นเพื่อน เป็นญาติ หรือกิ๊ก ก็ตาม

บางเรื่องมันเป็นเรื่องของความอดทน เรื่องบางเรื่องก็ไม่สมควรเก็บมาเป็นอารมณ์ พยายามใช้เวลาในเรื่องของความสุข

ถึงบางช่วงเวลามันจะมีเรื่องให้เข้ามาทดสอบความอดทนของเรา การใช้สติในการแก้ปัญหา

จริงๆแล้วส่วนตัวคิดว่ามันเป็นเรื่อง วุฒิภาวะ ล้วนๆ นะ ไม่ได้ขึ้นอยู่กับอายุหรอก อายุน้อยก็คิดได้ ประสบการณ์ก็ส่วนนึง

"ดีพอ พอสมควร พอดี เพียงพอ พอแล้ว" อาเมน....