30+ เพื่อนหายากไหม ?

พออายุเยอะขึ้นมาแล้ว ถ้าหากไม่นับรวมเพื่อนเดิมที่มี

ไม่นับเพื่อนจากวัยเรียน หรือเพื่อนที่ทำงาน

เรายังจะหาเพื่อนแท้ได้จากไหนอีก ?

ที่เป็นเพื่อนกันจริงๆ ในชีวิตจริง ไม่ใช่เพื่อนคุยออนไลน์

สำหรับคุณแล้วคิดว่าเป็นเรื่องยากรึป่าว

8 คำตอบ · +3 โหวต · 0 รายการโปรด · 608 อ่านแล้ว

ในมุมมองของผม จะเห็นว่า เรื่องของเพื่อนและสังคม การคบค้าสมาคม มันจะดูออกไปเหมือนกับรูปภาพปีระมิด

ในความหมาย คือ ยิ่งอายุมากขึ้น วัยสูงขึ้น ก็ยิ่งดูแคบลง และดูแหลมลงไปเรื่อยๆ สำหรับในการหาเพื่อน

ยิ่งสมัยนี้ แทบจะหาได้ยากเลยล่ะ หรืออาจจะหาไม่ได้เลย กับการหาเพื่อนแท้จริงๆสักคน

สำหรับผมเอง แค่มีเพื่อนร่วมงาน ก็ถือว่าพอแล้วสำหรับผม

และที่สำคัญ.......ผมรู้ว่าตนเองเกิดมามีกรรม จึงไม่จำเป็นต้องแสวงหาเพื่อนแท้ด้วยซ้ำไป.....

+3 โหวต · 1 ตอบกลับ

ขอบคุณสำหรับคำตอบครับ

+1 โหวต

หาไม่ยากค่ะ

อยู่ที่ว่าเราอยากได้เพื่อนแท้แบบไหน

ถ้าเพื่อนแท้ที่เป็นกัลยาณมิตรกันไปนานๆ คงได้จากสายบุญค่ะ

+2 โหวต · 2 ตอบกลับ

ขอบคุณสำหรับคำตอบครับ

ผมไม่ทำบุญในวัดเท่าไหร่ ไม่ไปปฎิบัติธรรม เพราะบรรลุไปไกลแล้ว และคงเข้าถึงนิพานได้ละ

พูดจริงๆ นะไม่ได้ตลก เลยไม่อยากไปเข้าร่วมกับคนที่ไปทำบุญไปงั้นๆ แล้วมิได้นำพา

+1 โหวต

ยากนะ

ส่วนใหญวัยทำงานได้เพื่อนแท้กลับมา

จากการทำงานร่วมกันมากที่สุดจ้ะ

+2 โหวต · 8 ตอบกลับ

การตัดสินอะไร จากข้อมูลที่จำกัด ในช่วงเวลาที่จำกัด

ทำให้มีโอกาสตัดสินผิดพลาดสูงมาก และการตอบกลับครั้งนี้

ก็ถือว่าผิดพลาดสูงมาก..

ปอลอ. เป็นคำแนะนำที่ดี ตามหลักการที่ควรจะตอบ ขอบคุณนะครับ (แต่คำตอบที่ถูกแต่คนละเรื่อง ไม่ช่วยอะไรเลย)

+0 โหวต

“ตัวเองก็ไม่ได้ว่างแสตนบายตลอดเหมือนเมื่อก่อน เพื่อนเรียกตอนไหน เมื่อไหร่พร้อมลุย

ทุกวันนี้ชีวิตเป็นระบบ อยากเจอต้องนัดล่วงหน้า จัดเวลาให้ได้นะ แต่ไม่ใช่จะนัดตอนไหนก้ได้ แหะๆ”

เราวิเคราะห์จากที่มี ไม่ใช่ตัดสิน

คุณบอกเองว่าชีวิตคุณเป็นระบบ

ปัจจุบันไม่ได้ใช้ชีวิตแบบสแตนบาย

มีเวลาให้เพื่อนตลอดเวลา

แถมมีมาตรฐานของคำว่าเพื่อนไว้สูงอีก

เราเลยนึกถึงชีวิตของเรา หากเป็นดั่งที่กล่าวมา

เราคงอ้างว้าง ชีวิตคงเหงาๆ จนต้องหาโน่น นี่ทำ

เพื่อไม่ให้ว่าง หรือไม่ก็ทำชีวิตให้มีแบบแผนตายตัว

จะได้หมดเวลาไปกับการทำชีวิตตามกิจวัตร

แต่หากการวิเคราะห์ของเราผิดพลาดสูงมาก

เราก็ขอโทษด้วยนะ

แต่อย่างไรก็ตาม

ถึงคำแนะนำที่คุณบอกว่าดียังใช้ในวันนี้ไม่ได้

แต่สักวันเราคิดว่า...

เมื่ออยู่ในสถานการณ์ที่เหมาะสม

ก็นำไปใช้ได้แน่นอน

เรื่องบางเรื่องเก็บไว้เป็นต้นทุนก็ดีนะ

วันหนึ่งอาจหยิบขึ้นมาใช้ประโยชน์ได้ไม่มากก็น้อย

ยิ้มๆ ไว้นะ

+0 โหวต

คุณไม่ผิดหรอก ผมเองที่เป็นคนแปลกๆ ไม่เหมือนชาวบ้าน

ที่บอกว่าไม่ได้ว่างตลอดเหมือนเมื่อก่อน หมายถึงสมัยมอต้น มอปลาย ตอนนั้นว่างมาก

นัดมาเลยบอกคำเดียว พร้อมเสมอ แต่พอโตมา มันจะมีเรื่องที่จำเป็นต้องทำมากขึ้น

แล้วก็ลงตารางไว้แล้วว่าจะทำไร แต่มันก็ไม่ได้เต็มแน่นทุกวัน และก็พร้อมปรับเปลี่ยนได้ตลอด

รวมถึงพร้อมทิ้งงานสำคัญได้ตลอด เพื่อคนที่สำคัญกับชีวิตเราเอง

มันเป็นสิ่งที่เรียกเองว่า สมดุล ระหว่างทำงานมีวินัย กับ เอาแต่ใจตัวเองแบบสุดๆ

มันเลยผิดมาก เวลาใครบอกว่าเราจริงจังกับชีวิต หรือตั้งใจทำงานอะไรมากมาย

แต่มันก็ผิดมากอยู่ดี เวลาบอกว่าตัวเราเที่ยวเล่น ทำตัวไร้สาระอยู่บ่อยๆ

ปอลอ. ที่ขอโทษมา ยกโทษให้ :p จริงๆ แล้วไม่เคยโกรธอะไรใครหรอก

+0 โหวต

การที่บอกว่าวันนี้ไม่ได้ว่างแบบม.ต้น ม.ปลาย

เมื่อเทียบกับเวลาปัจจุบันที่คุณบอกว่ามีการจัดวางตารางเวลาในแต่ละวัน

เราคิดว่า... เป็นธรรมดาของแต่ละช่วงวัยแหละ

ช่วงนั้นมีแต่การเรียน สิ่งที่สำคัญคือการสอบซึ่งก็แค่เทอมละครั้งสองครั้ง แต่เวลาทำงาน ยิ่งถ้างานที่รับผิดชอบเอง เช่น งานอิสระ งานเชิงพาณิชย์ ต้องหาเงินทุกวัน และมีภาระความรับผิดชอบครอบครัว ที่มีมากกว่าภาระความรับผิดชอบแค่เรื่องส่วนตัวเช่นวัยเด็ก เลยทำให้การดำเนินชีวิตแตกต่างไปตามความเหมาะสมของช่วงวัยนั้นๆ แต่อย่างที่คุณพูดว่าสิ่งที่วางแผนไว้ก็สามารถยืดหยุ่นได้ เมื่อเทียบกับคนสำคัญในชีวิต ก็เป็นสิ่งที่ดีและควรกระทำอย่างยิ่งแล้ว .. สาธุ

ปล. แหม:( แอบเจ้าเล่ห์นะคุณ

+1 โหวต

พูดถึงเพื่อนแท้ สิ่งที่คิดถึงคือ.. เหตุการณ์หลังจากงานชุมนุมเยาวชนแห่งชาติ

นึึกย้อนไปสมัยเป็นเยาวชนกันเลยทีเดียว :p (มันเป็นจุดเริ่มต้นที่ฝังใจและอยากทำดีกับเพื่อน)

ตอนนู้นได้รับคัดเลือกเป็นตัวแทน (จังหวัดละ 4 คน ชายสอง หญิงสอง) โดยที่เราได้อภิสิทธิ์เลือกคนไปด้วยได้

ปกติเค้าจะเลือกกันมาอยู่แล้ว แต่ตอนนั้นไม่รู้นึกไงให้เราช่วยเลือก ซึ่งนี่ก็เป็นงานที่ดีนะ

แต่คนอื่นๆ เค้าไม่อยากไปกัน ก็เลยเลือกเพื่อนคนนึง ก็คือคนที่รู้สึกว่าเป็นเพื่อนกันทั่วไปนั่นแหละ

จริงๆ มันก็ไม่ค่อยสนใจอยากไป จนตอนที่เราชวนนั่นหละค่อยคิดจะไป

แค่ตอบว่า "เออ.. ได้ เอาไงเอากัน" แล้วจากนั้นก็ได้ใช้ชีวิตร่วมกันทั้งวันทั้งคืน

ไม่แน่่ใจว่างาน 5 วันหรือ 7 วัน (รวมเดินทาง) น่าจะเป็นครั้งแรกเลยมั้งที่ได้มีโอกาสอยู่กับเพื่อน

หมายถึงกับใครสักคน เพราะปกติอย่างมากก็แค่เล่นด้วยกันหลังเลิกเรียน ไม่ได้อยู่ทั้งวันทั้งคืน

ในช่วงนั้นอะไรๆ ที่ดูเหมือนยาก พอมีเพื่อนก็กลายเป็นง่ายไปหมด

จะคิดทำไรได้มากกว่าเดิม ทั้งที่เพื่อนก็เป็นคนธรรมดาๆ ที่ไม่ถึงขึ้นเก่งมากหรือพิเศษอะไรขนาดนั้น

แค่ต่างเชื่อใจกันแบบ เชื่อโดยไร้เงื่อนไขเลย มันก็ทำไรที่พิเศษกว่าปกติที่เคยทำได้ด้วยตัวเองเยอะมาก

เราเลยรู้สึกว่า เฮ้ย.. มีเพื่อนมันดีจริงๆ เลย (แต่นั่นก็เป็นความต่างระหว่างเพื่อนทั่วไป กับเพื่อนจริงๆ)

แล้วหลังกลับมา ก็เหมือนสนิทรู้ใจกันมากขึ้น แบบรู้เลยว่าเราคิดอะไร หรือ จากเหตุการณ์นีแล้วเราจะทำไรต่อ

ทั้งเราและเค้าที่สนิท และรู้ใจกัน การมีคนแบบนี้มันดีนะ เพราะคิดจะทำไรไม่ต้องเตี้ยมกันเลย ทันกันตลอด ^__^

คนที่เป็นได้แบบเนี้ย มีคนเดียวในชีวิต ถ้าให้ประเมินค่า คงหลายสิบล้าน อาจจะเป็นร้อยล้านเลยสำหรับตัวเรา

แต่ประเด็นคือ มีตังก็หาซื้อเพื่อนไม่ได้หรอก ซึ่งจากการทำดีกับใครๆ จริงใจกับแทบทุกคนมาทั้งชีวิต

มีเพื่อนแบบเนี้ย อยู่น้อยมาก แค่ไม่กี่คนเองนับดูตอนนี้คงเหลือสามคนได้มั้ง แต่ก็ยังดีที่มี

และอีกเรื่องคนนี้ที่สนิทที่สุด เค้าเสียชีวิตไปแล้ว แต่เราก็ยังคิดถึงเค้าอยู่เรื่อยๆ

สรุปเพื่อนแท้ ก็คือเพื่อน ที่จะคอยอยู่กับเราในทุกที่ ทุกเวลา ที่เราต้องการ รู้ใจกัน เข้าใจกัน เชื่อใจกัน

หวังดีต่อกัน แม้จะพร้อมสนับสนุนกันทุกเรื่อง แต่ถ้าสิ่งไหนไม่ดี ก็พร้อมที่จะคัดค้านกัน ไม่ใช่พากันเสียคน

คนที่ดีกับเราโดยไม่ได้เรียกร้องอะไรตอบแทน และเราก็อยากดีกับเค้าโดยไม่หวังไรตอบแทน

แต่ต่างคน ต่างก็ได้สิ่งตอบแทนมาอยู่แล้วคือมิตรภาพ

พูดไปพูดมาก็คล้ายคนรักเลยเนอะ ^__^ แต่มันก็มีรายละเอียดบางอย่างที่แตกต่างกันมากพอสมควร

ส่วนการเป็นเพื่อนกับตัวเอง อันนี้คงทำได้แค่ทางจิตใจ คิดเองกับตัวเอง และชวน แอนเจิล & เดวิล มาประชุมกัน

แต่มันก็ดีได้แค่ระดับนึง ถ้าจะพัฒนาต่อยอดไปอีก มีเพื่อนจะดีกว่า เพราะมันเหมือนเราแยกร่างทางกายภาพได้

ใจเดียวกัน แต่มีหลายแรง หลายมือ หลายตา หู ปาก มันดีกว่าทำไรตัวคนเดียวมากเลยนะ

ต่อให้เราเก่งแค่ไหน มันก็พาเราไปได้แค่ระดับนึง แต่การจะมีเพื่อนแท้สักคนคอยช่วยเหลือกันไป

เราคงไปได้ทุกที่ที่ต้องการ และทำได้แทบทุกอย่างที่อยากทำ เป็นอะไรที่ลึกซึ้งนะ.. ^___^

ปอลอ. ผมตั้งใจทำตัวดีขึ้น ให้พอจะได้เป็นเพื่อนคุณนะ

ระหว่างนี้แกล้งโง่บ้าง หลงผิดมาคบกันเป็นเพื่อนไปก่อน

อีกสักพักใหญ่ๆ ค่อยเริ่มใช้ปัญญาก็ได้ =^___^=

+2 โหวต · 3 ตอบกลับ

จริงๆ จะตอบคุณนั่นแหละ ทำไมไปโผล่ตรงนั้นได้ก็ไม่รู้ - -"

+1 โหวต

ไม่ยาก แต่รุ่นนี้แล้วส่วนใหญ่ยุ่งกับการงาน และครอบครัว ไม่ค่อยมีเวลาให้เพื่อนเท่าไหร่ นานๆค่อยโทรหาหรือพบกันสำหรับเพื่อนเก่า ส่วนเพื่อนใหม่ๆ สำหรับเราคงไม่แสวงหาแล้วล่ะ มีเฉพาะเพื่อนร่วมงานในปัจจุบันก็พอแล้ว

+1 โหวต · 1 ตอบกลับ

ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นครับ

+1 โหวต

หายากนะ เพราะเข้าสู่วัยแก่แล้ว

+1 โหวต · 1 ตอบกลับ

คงงั้นมั้ง

+0 โหวต

ไม่ยากนะ อยู่ที่ตัวเราตั้งใจจะหารึป่าว

+0 โหวต · 0 ตอบกลับ

ทำไมเร๋อคะ

+0 โหวต · 0 ตอบกลับ

คำตอบของคุณ

(ไม่บังคับ)

เพื่อรับการแจ้งเตือนเมื่อมีการตอบกลับ

คำถามที่คุณอาจจะสนใจ