ตั้งแต่แม่ตาย ก็ไม่มีญาติพี่น้องเลย ยายที่คอยช่วยเหลือเรามาตลอด พอผิดใจกับเรา ก็ทวงคืนทุกอย่าง

ผู้ใหญ่ที่ดีมีคุณธรรมที่เราเคารพนับถือ ไปขอความกรุณาจากท่านช่วยเหลืออาจเป็นหัวหน้างานก็ได้

ความรัก ต้องไม่มี อุปสรรค เรื่องแบบนี้ เดินมา 20 ปีแล้ว เรื่องแค่นี้เล็กน้อย คนไม่แต่งานแค่อยู่ด้วยกันเยอะแยะ พูดความจริงให้เขาเข้าใจ ถ้ารับไม่ได้ ศิล ก็ไม่เสมอกัน

ก็ยายนั่นแหละ กลับไปไหว้แก ให้แกภูมิใจว่ามีหลานเก่ง ตอนนี้ได้ดิบได้ดีจะมีครอบครัวแล้ว ( แต่ระวังนิดนึง ยาย จะเรียกค่าสินสอดทะลุโลก จนทางฝ่ายชายถอดใจ ) .... แกจะดีใจอีก หลานเอาเงินสินสอดมาให้

1. ถ้าค่าสินสอดทะลุโลก ก็เราเจรจากับยายว่า เงินก้อนนี้เป็นเงินของเรา 2 คนผัวเมียช่วยกันหา ช่วยกันเก็บ เอาไว้เป็นรากฐานอณาคต ยายลดหน่อยได้ไหม หนู 2 คนจะลำบาก ..... พิธีงานแต่ง ลดขนาดลงได้ไหม ไม่ต้องไปยิ่งใหญ่อะไรหรอก เงินของเรา เอามาเลี้ยงชาวบ้านเพื่อแลกศักดิ์ศรีหน้าตา ถ้ามากเกินไปก็ไม่คุ้ม สู้จัดเท่าที่เราพอไหว ไม่ต้องใหญ่โตอะไร ( เงินของเรา เอาไปแจกชาวบ้านใช้ สู้เอามาลงทุนทำมาหากิน หรือ ให้ยายซื้อทองเก็บไว้ยังจะคุ้มค่ากว่า .... ทองร่วม 1-2 บาทเลยนะ )

2. ถ้าเจรจากับยายเรื่องความงกของยายได้แค่ไม่สุด แต่พอจะหาทางออกกันได้ เราก็ให้ทางฝ่ายชายออกเงินเท่าที่เขาไหว แล้วเราซัพพอร์ทที่เหลือให้ยายไป ..... ด้วยข้อแม้ว่า งานไม่ต้องใหญ่โตมาก ( แต่ค่าสินสอดเยอะไม่เป็นไร .... ถือซะว่า เงินเราให้ยาย ตอบแทนคุณยาย )

3. ถ้าเคลียไม่ผ่าน คุยเรื่องนี้กับฝ่ายชาย จัดพิธีที่บ้านฝ่ายชาย ( มีเยอะแยะไป ที่จัดพิธีบ้านผู้ชาย เพราะทางผู้หญิงมีปัญหา ) ..... ทีนี้ก็แล้วแต่เราจะจัดการ ไม่ต้องกลัวปัญหาตำน้ำพริกละลายแม่น้ำ เก็บเงินที่จะต้องไปให้ยายผลาญ มาเป็นเงินทุนของชีวิตเราสบายๆ ( เป็นผม ผมลุ้นให้ออกแนวนี้นะ )

ส่วนยายก็ลองเชิญยายมาร่วมพิธี เอาเงินใส่ซองไปให้ยายหลักหมื่นบาทซักหน่อย ( ให้ซองยายวันที่เอาการ์ดแต่งงานไปให้ยายนั่นแหละ ) ถ้ายายมา สัมพันธ์ก็ยังพอมีอยู่ ..... แต่ถ้าไม่มา ก็จบๆ กันไป ชาตินี้เราไม่มีญาติแล้ว ( เงินที่ให้ไป ถือซะว่า เป็นการทดแทนบุญคุณครั้งสุดท้าย ที่ทำให้เราเกิดมา ..... ชาตินี้เราไม่มีอะไรติดค้างกันแล้ว )

จัดพิธีบ้านฝ่ายชาย .... ในสายตาชาวบ้านมองเราว่าเป็นคนดีในระดับหนึ่ง ( อาจจะแค่ลังเลว่าเป็นคนยังไง ถึงได้มีปัญหากับผู้ใหญ่ของตัวเอง หรือจะมองว่า ผู้ใหญ่หน้าเงิน เห็นแก่ตัวเกินไป ) แต่ก็ยังมองเราในแง่ดีระดับหนึ่ง ว่า เรานังเป็นคนมีศีลธรรม ยึดประเพณีอันดีงาม ไม่หอบเสื้อผ้าเข้าไปอยู่บ้านผู้ชายเฉยๆ

ปล. พิธีของผม ตระกูลใหญ่ทั้ง 2 ฝั่ง คนนับหน้าถือตาทั้งอำเภอ ถ้าจัดงานแล้วเลี้ยงโตะ 200 โตะ ก็ไม่พอ .... ไม่ไหว จัดเล็กๆ เชิญแขกสนิทกันแบบจริงๆ ไม่กี่คน มาไหว้ผู้ใหญ่กันก็พอ ไม่มีเครื่องเสียง จัดกันเงียบๆ แล้วจากนั้นจบงาน พากันออกตระเวนทั้งอำเภอ เดินเอาของขวัญไปไหว้ผู้ใหญ่ตามที่ต่างๆเอา .... ทุกคนที่รับไหว้ ต่างอวยพรด้วยความยินดี ( เตรียมผ้าอาบน้ำผู้ใหญ่ ใช้ผ้าขนหนู ไปเป็นลำรถ หมดค่าผ้าไปเป็นหมื่น )

สบายๆ เงินก้อนที่ใช้จัดงาน เอาไปออกรถเก๋งได้สบายๆ ไม่ต้องตำน้ำพริกละลายแม่น้ำให้สิ้นเปลืองด้วย

เจ้านาย

เราก็เป็นหนึ่งในนั้นค่ะ บอกเลยไม่ใช่ปัญหาค่ะ ถ้าครอบครัวทางฝ่ายชายเข้าใจ ก็ไม่มีค่ะ จัดงานแต่งไปเลยค่ะ เราก็ไม่มีญาติทางสามีเหมือนกันค่ะ☺️

ก้อบอกทางแฟนไปเลย เรื่องจริง จะกลัวทำไม ถ้าเอาเรื่องไม่มีญาติพี่น้อง แล้วไม่ต้อนรับคุณ ก้อจบกัน ชีวิตอีกยาวไกล จำไว้ รักตัวเองเป็นอันดับ1

อ่านแล้วเข้าใจ ผมอยากไปแทนเป็นญาติผู้ใหญ่ให้......ขอค่าตอบแทนไม่มาก กินฟรี โต๊ะจีน สักมื้อ ขอเบียร์เย็นๆ เอาแบบเย็นเป็นวุ้น สักแก้ว ของหวาน ขอเป็น ข้าวเหนียวทุเรียน พอแล้ว

แล้วทำใมต้องมี ????

ถ้าไม่อยากไปพึ่งญาติ​ ก็อุปโลกน์เอาสักคนที่เชื่อถือนับถือ​ เช่น​ นายจ้าง​ หรือพี่ป้าน้าอาที่ทำงานที่เดียวกัน​ก็ได้​ แต่ถามจริงๆ​ ว่าที่เจ้าบ่าวรู้ข้อจำกัดเรามั๊ย​ รวมพ่อแม่เขาด้วย

ก็ดีแล้ว บอกครอบครัวแฟนหนูไม่มีใคร รับหนูเป็นลูกสาวด้วยอีกคน

โชคดีแล้วอย่าตัดพ้อเลย รู้มั๊ยพวกญาติคือปลิงชั้นดีเลยนะ หาคนที่นับถือเป็นผู้ใหญ่คนเดียวพอ ไม่ต้องญาติก็ได้ค่ะ

ไม่มีก็ดีไปอีกแบบ ถ้าอยากมีผู้ใหญ่ฝั่งตัวเองบ้าง มีพี่ที่รักที่เคารพกันไหม หัวหน้าที่ทำงานสนิทไหม พ่อแม่เพื่อนที่สนิทมีไหม มีผู้ใหญ่นอกสายเลือดที่คุณรักและเคารพบ้างไหม วานเค้ามาเป็นผู้ใหญ่ให้หน่อย หรือไม่มี คุณก็เจรจากันเองเลย ชะตาชีวิตถูกเขียนมาแบบนี้มันต้องมีเหตุผลของมัน ให้คุณเป็นผู้ใหญ่ที่ตัดสินใจอะไรด้วยตัวเอง สู้นะ ถ้าใครสร้างปัญหาให้ชีวิตวุ่นวายไม่มีก็ไม่ตาย อย่าไปง้อ

ความจริงใจสำคัญที่สุด ส่วนเขาจะรับได้ไหม นั้นเป็นเรื่องของเขาที่ต้องตัดสินใจ

ผู้ใหญ่บ้าน รับ จบ.

แสดงว่ายังไม่เคยเล่าเรื่องครอบครัวให้แฟนฟัง ควรจะให้แฟนรู้ตั้งแต่แรกๆ จะได้ไม่มีปัญหาภายหลัง

ทางบ้านแฟนคุณน่าจะเข้าใจภูมิใจนะที่คุณแข็งแกร่งสู้ชีวิตมาได้โดยไม่ต้องพึ่งใคร

ไหนๆก็จะแต่งงานแล้ว บอกแฟนเลยว่าทางเราเป็นแบบไหน มีปัญหาอะไร เชิญใครได้ก็มาร่วมงานเลย

เอาครอบครัวเพื่อนก็ได้นะ

ผู้ใหญ่ที่นับถือ แล้วเขาเต็มใจเป็นผู้ปกครองให้เรา

ไม่มี ไม่มาก็ดีแล้วนี่ครับ

ก็แต่งๆกันไปเลยค่ะ เล่าให้แฟนฟังเลยว่าครอบครัวเป็นแบบนี้

คุณโชคดีมากที่โดนตัดขาดเพราะนั้นคือคนเห็นแก่ตัว เราผ่านเรื่องแบบนี้มาไม่ต่างกัน ตอนนี้เรากลายเป็นลูกรักของบ้านแม่ผัวไปแล้ว

ง้อแกสักทีครับ ผมว่าแกมานะ

ไม่มีก็ไม่เป็นไร สุดท้ายคุณจะอยู่กับแฟนคุณ หรืออาจจะไปอยู่บ้านแฟน(ขอให้ญาติแฟนดีกับคุณ ต่อให้ฐาติแฟนไม่ดีกับคุณ ขอใฟ้แฟนคุณดีกับคุณมากๆก็พอแล้วครับ)

ใครก็ได้ คนที่เรารู้จัก

แฟนคุณรู้ ก็ข้ามขั้นตอนการสู่ขอไปเลยค่ะประหยัดด้วย

ไปจ้างป้าข้างบ้านผู้ใส่ใจเราทุกเรื่อง

ก็​บอก​ไปตามตรง

ถ้าฝั่ง​แฟน​รับไม่ได้

ก็​เลิก​ๆไปแค่นั้น​