แล้วรู้อีกมั้ยว่าในการวาดรูปเค้าห้ามใช้ยางลบ....เอ่ออออ...???...

ต่อเนื่องจากคำถามที่แล้ว..

สมัยเด็กๆ ครูสอนศิลปะท่านหนึ่งสอน ฉันเสมอว่า เวลาเราใช้ดินสอวาดภาพ เราห้ามใช้ยางลบ

ตอนนั้น ฉันไม่เข้าใจจุดประสงค์ของครูสักเท่าไหร่

รู้เพียงแต่ว่าเวลาฉันวาดภาพแล้วเส้นมันบิดเบี้ยว ฉันก็อยากแก้ให้มันตรงสวย แต่ทุกครั้งที่ฉันหยิบยางลบขึ้นมาเพื่อจะลบภาพนั้นครูของฉันก็จะเตือนถึงกติกานั้นเสมอ

สุดท้ายฉันจึงเลือกใช้วิธีต่อเติมภาพๆ นั้นไปตามจินตนาการ เช่นถ้าฉันตั้งใจวาดรูปหน้าคน แต่ฉันเผลอวาดดวงตากลมโตเกินไป ฉันก็จะใช้วิธีเปลี่ยนตากลมๆ นั้นเป็นแว่นตาแทน แม้ตอนนั้นฉันจะไม่เข้าใจว่า ทำไมฉันจึงไม่ได้รับอนุญาตให้ใช้ยางลบ

และแม้ฉันจะไม่เคยคิดวาดรูปหน้าคนใส่แว่นตามาก่อน แต่ฉันก็ได้รูปหน้าคนตามที่ต้องการ แถมยังภูมิใจว่า

ฉันสามารถวาดภาพๆนั้นด้วยความมั่นใจ และไม่ต้องใช้ยางลบลบภาพเลยสักครั้ง

เวลาผ่านไป ฉันโตขึ้น ฉันเรียนรู้ว่า สิ่งที่ครูสอนวันนั้น

แท้จริงแล้วมันปลูกฝังนิสัยหนึ่งให้กับฉัน นั่นคือ

การเข้าใจธรรมชาติของความผิดพลาด

ความผิดพลาดเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิตของคนทุกคน และในชีวิตหนึ่งนี้ก็มีหลายครั้งที่ฉันได้พบมันโดยไม่ตั้งใจ

สิ่งหนึ่งที่ทำให้ฉันยอมรับความผิดพลาด เหล่านั้น

และรวบรวมสติเพื่อแก้ไขปัญหาต่างๆได้ก็คือการที่

ฉันเข้าใจว่าธรรมชาติของความผิดพลาดคือการที่มันเกิดขึ้นแล้ว จะคงอยู่อย่างถาวร ฉันไม่ได้รับอนุญาตให้ใช้ยางลบ ลบความผิดพลาด แต่ฉันจำเป็นต้องใช้สมองต่อเติมแก้ไขภาพวาดของฉันให้สมบูรณ์ด้วยตัวเอง

ดังนั้น ถ้าความผิดพลาดมันเกิดขึ้น กับเราแล้ว

การที่เราจะมานั่งร้องห่มร้องไห้ อ้อนวอนขอแหกกฎ เพื่อใช้ยางลบกลับไปลบแก้ไขมันนั้นย่อมเป็นไปไม่ได้

สิ่งเดียวที่จะทำได้ ก็คือ รู้จักพลิกแพลงแก้ไขสิ่งเหล่านั้นด้วยสติ และวาดภาพของตัวเองต่อไปด้วยความระแวดระวังมากขึ้น

ทุกคนมีดินสอหนึ่งแท่งเพื่อจะวาดภาพชีวิตของเราให้สวยงาม แต่เราไม่มียางลบสักก้อนที่จะเอาไปลบสิ่งที่เราทำผิดพลาดมาแล้วได้ ดังนั้นเราต้องตั้งใจ และมีสติทุกครั้งที่ลากเส้น

และถึงแม้ภาพที่เราวาดจะออกมาไม่เหมือนกับภาพที่เราฝันไว้สักเท่าไหร่ แต่มันก็มาจากมือของเรา เราควรจะภูมิใจกับมันได้เสมอ

ไม่ต้องกลัวหรอก แม้จะรู้ดีว่าสักวันหนึ่ง เราอาจลากเส้นบิดเบี้ยวไปบ้าง เพราะถึงอย่างไร ฉันเชื่อว่า ถ้าสมองและหัวใจของเราทำงานอย่างเต็มที่ ภาพชีวิตของเราก็งดงามได้ โดยไม่ต้องใช้ยางลบ

ที่มา :

http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=khonrakpleng&;month=05-04-2007&group=5&gblog=2

10 คำตอบ · +5 โหวต · 1 รายการโปรด · 27 อ่านแล้ว

ชอบมากตรงนี้ .......>>> ไม่ต้องกลัวหรอก แม้จะรู้ดีว่าสักวันหนึ่ง เราอาจลากเส้นบิดเบี้ยวไปบ้าง เพราะถึงอย่างไร ฉันเชื่อว่า ถ้าสมองและหัวใจของเราทำงานอย่างเต็มที่ ภาพชีวิตของเราก็งดงามได้ โดยไม่ต้องใช้ยางลบ

- ขอบคุณที่นำมาแบ่งปัน -

+2 โหวต · 0 ตอบกลับ

"ทุกคนมีดินสอหนึ่งแท่งเพื่อจะวาดภาพชีวิตของเราให้สวยงาม แต่เราไม่มียางลบสักก้อนที่จะเอาไปลบสิ่งที่เราทำผิดพลาดมาแล้วได้ ดังนั้นเราต้องตั้งใจ และมีสติทุกครั้งที่ลากเส้น

และถึงแม้ภาพที่เราวาดจะออกมาไม่เหมือนกับภาพที่เราฝันไว้สักเท่าไหร่ แต่มันก็มาจากมือของเรา เราควรจะภูมิใจกับมันได้เสมอ

ไม่ต้องกลัวหรอก แม้จะรู้ดีว่าสักวันหนึ่ง เราอาจลากเส้นบิดเบี้ยวไปบ้าง เพราะถึงอย่างไร ฉันเชื่อว่า ถ้าสมองและหัวใจของเราทำงานอย่างเต็มที่ ภาพชีวิตของเราก็งดงามได้ โดยไม่ต้องใช้ยางลบ"

ชอบจัง เริ่มติดโพสยาวๆ จากใครน้ออ

+2 โหวต · 0 ตอบกลับ

ก็จริงตามนั้น

ปกติก็ไม่ลบ เพราะลบแล้ว ต่อเส้นเดิมไม่สวย

ไม่ก็วาดใหม่ อันเก่าก็ไว้ต่อเติมเล่นๆ

+2 โหวต · 0 ตอบกลับ

ใช่แล้ว ฝึกให้เด็กเรียนรู้การผิดพลาดให้เป็น และ เรียนรู้ที่จะยอมรับการแพ้ในเกมส์ให้เป็น

จะทำให้เด็กคนนั้นเมื่อเติบโตขึ้นเป็นเด็กที่ จิตใจแข็งแกร่ง เมื่อเจออุปสรรคใดๆ ในชีวิต เขาสามารถที่จะแก้ไขปัญหาและอุปสรรคนั้น ๆ ไปได้ หรือ ก้าวข้ามสิ่งเหล่านั้นไปได้อย่างสบาย ๆ เพราะเขาได้ผ่านการเรียนรู้ธรรมชาติของการผิดหวัง ธรรมชาติแห่งการผิดพลาด หรือเรียนรู้ที่จะแพ้ให้เป็น มาแล้วในตอนเด็ก

ผิดกับเด็กที่อยากได้อะไรก็ได้ เล่นอะไรก้จะอยากชนะตลอด แพ้ก็ไม่ยอมๆ ร้องไห้ โอ๋กันจนเกินควร

เมื่อโตขึ้น เจอปัญหารุมเร้า อาจก่อคดีร้ายๆ หรือฆ่าตัวตายได้

เคยเจอเพื่อนคนหนึ่ง มีปัญหาแค่ ทำไมถึงไม่เรียนเก่งเท่าพี่สาว ทำงานก็ไม่ประสบความสำเร็จเท่าพี่สาว

เพื่อนของลุงคนนั้นขึ้นไปบนดาดฟ้าอาคารสูง จะกระโดดมาฆ่าตัวตาย พวกเราต้องปีนไปรับมาทั้งๆ ที่ลุงก็กลัวความสูงมากๆ แต่น้อยกว่ากลัวเมีย อิอิ

+2 โหวต · 0 ตอบกลับ

เป็นบทความที่ดีมากครับ

+2 โหวต · 0 ตอบกลับ

สาระมาก ขอบคุณนะคะ

+1 โหวต · 0 ตอบกลับ

เป้นบทความที่เขียนดีครับ

+1 โหวต · 0 ตอบกลับ

โว๊ะ... ยังมีต่ออีก

สรุป ผิดเป็นครู

+1 โหวต · 0 ตอบกลับ

ผิดพลาดได้ ใจต้องรู้ เตือนสติ

หากจะริ เริ่มใหม่ ใจต้องถึง

มองผ่านไป ไม่ผ่านเลย ให้คำนึง

ต้องนึกถึง ความผิดพลาด ขยาดกลัว

( เท่านี้เป็นพอ.....มนุษย์เอ๋ย )

+0 โหวต · 0 ตอบกลับ

คำตอบของคุณ

(ไม่บังคับ)

เพื่อรับการแจ้งเตือนเมื่อมีการตอบกลับ

คำถามในป้ายกำกับ
ถามคำถาม