หน้าตาคงไม่มั๊ง ไม่เคยมีใครมาทักสักที

ว่าอ่านอะไร ทำไมหน้ายิ้ม หน้าบึ้ง หน้างง

แต่เท่าที่ถามเพื่อนคนที่อ่านนิยายตัวพ่อ ตัวแม่

บางคนก็เป็นเหมือนเราที่มีหลายเสียงในสมอง

บางคนก็อ่านแบบอ่านหนังสือทั่วๆ ไป

แต่ติดใจตรงคำว่า “พยายาม”

เหตุใดจึงคิดว่า “ต้องพยายาม” ทำเช่นนั้น