@จะยิ่งใหญ่

เราโชคดีที่ไม่ได้เกิดมาในครอบครัวที่รวยมาก มีธุรกิจ หรือกิจการใหญ่โตมโหฬาร โชคดีที่พ่อเราเลือกให้แม่ออกจากงานมาดูแลลูกอย่างเดียว ส่วนพ่อทำงานสองแห่ง เพื่อให้มีรายได้เพียงพอที่จะเลี้ยงลูก เลี้ยงเมีย แล้วก็มีแม่ที่ดีมาก เลี้ยงดูลูกด้วยความรัก ดูแลแบบบ้านๆ มีเวลาให้ลูกทั้งวัน ทุกวัน ขนาดเราไปโรงเรียนไม่มีเงินนั่งรถ แม่เรากางร่มหิ้วกระเป๋านักเรียนให้เรากับน้อง ส่วนเรากับน้องใส่เสื้อกันฝน เดินเกาะแขนแม่คนละข้าง เดินไปตามฟุตบาธ พอถึงทางที่น้ำท่วมขังแม่เราจะให้ลูกแต่ละคนยืนรอ ส่วนแม่เอากระเป๋านักเรียนวางแล้วอุ้มลูกข้ามน้ำไปทีละคน แล้วพากันเดินต่อไปจนถึงโรงเรียน โดยที่แม่ไม่ยอมให้ลูกใส่รองเท้าแตะลุยน้ำ โดยอ้างว่าน้ำสกปรก เดี๋ยวเด็กๆ จะคันเท้า แล้วอีกประการหนึ่ง การใส่รองเท้าแตะไปโรงเรียน ดูไม่สุภาพ ตอนเด็กเราคิดไม่ได้ กลับรู้สึกว่าเราแต่งตัวไม่เหมือนเพื่อน เราอยากใส่รองเท้าแตะสีสวยๆ ไปโรงเรียนในหน้าฝนแบบเพื่อนๆ บ้าง พอโตจึงรู้ว่าทั้งหมดคือ ความรักที่แม่มอบให้ลูก ... เราจึงรักพ่อแม่มากๆ แล้วคิดว่าครอบครัวที่เราจะสร้างคงได้ไม่เท่าครอบครัวนี้อีกแล้ว และคนที่จะรักเรามากอย่างนี้คงไม่มีอยู่จริง

@ALONE MAN

เราเข้าใจความรู้สึกของคนที่อยู่ในช่วงของความทุกข์ แม้ไม่ทั้งหมด แต่เราก็เคารพความรู้สึกของพวกเขาเสมอนะ ไม่มีใครทำอะไรโง่แน่นอนหากเขาเห็นหนทางที่ช่วยให้เขาพ้นจากทุกข์ได้