ดีแล้วพี่ หาโอกาสไปเข้าวัด ฟังธรรม ถือศีล เจริญภาวนาบ้าง ให้ชีวิตได้พักผ่อนอย่างแท้จริง เอาเวลามาอยู่ความตัวเอง อยู่กับปัจจุบันขณะ

ทบทวนเรื่องราวชีวิตในแต่ละวัน บางเรื่องเป็นประสบการณ์ บางเรื่องทำให้เราโกรธ เบื่อ เศร้า เหงา เซ็ง... ก็ให้รู้และปล่อยวางไป เรียนรู้ที่จะจัดการอารมณ์ของตัวเอง เมื่อเรื่องราวเหล่านั้นเกิดขึ้น เราเท่านั้นที่จัดการได้ ส่วนเรื่องไหนอยู่นอกเหนือการควบคุมของเรา ก็ให้ปล่อยวางไป อย่าเก็บเอามาคิด เพราะจะทำอารมณ์ไม่ดีบ้าง เครียดบ้าง

พยายามจบทุกเรื่องราวที่เข้ามาในแต่ละวันให้ได้ จบในที่นี้คือคนไหนทำให้เราโกรธ เซ็ง เป็นต้น ก็ให้อภัยกันไป อโหสิกรรมกันไป จบกันไปในวันนั้น ||| ส่วนเรื่องไหนดีๆ ที่ผ่านเข้ามาก็เพียงแต่รับรู้ และก้าวเดินต่อไปอย่างมีสติ 🐤🐤🐤

เราไม่สามารถประมาทในชีวิตได้เลย บางคนยังไม่แก่ด้วยซ้ำ ความตายมาถึงก่อน ยังไม่ได้เจ็บด้วยซ้ำ ความตายก็มารอซะแล้ว

ทำทุกวันให้ดีที่สุด เท่าที่คนๆหนึ่ง จะทำได้ ก่อนที่ความตายจะมาถึง ความตายเหมือนเงาตามตัว เราไม่อาจใช้เงินซื้อชีวิตได้ ขออยู่ไปอีก 10 ปี 20 ปี ...ไม่เคยมี กฎแห่งกรรมยุติธรรมเสมอ ตรงเวลาเสมอ ไม่มีผัดผ่อน เมื่อถึงเวลาก็ต้องไปกันทุกคน อยู่ที่กรรมของแต่ละคน

หน้าที่ของเราคือสร้างกรรมใหม่ สิ่งที่ผ่านมาแล้ว ผิดพลาดมาแล้ว เราย้อนกลับไปแก้ไขไม่ได้ มีแต่แก้ที่ปัจจุบัน คือทำกรรมใหม่ให้ดีขึ้น (ผิดพลาด→ ยอมรับ → แก้ไข) แก้กรรม ลบล้างกรรม ไม่เคยมี มีแต่แก้พฤติกรรมให้ดีขึ้นเท่านั้น บุญกับบาปคนละส่วนกัน ทุกวันนี้คนหลงผิด หลงเชื่อกันเยอะ จึงพากันโดนหลอกนับไม่ถ้วน ได้แต่เวทนาสงสาร