อย่างแรก..ไม่ใช่เฉพาะเด็กไทย..เด็กทั่วโลกก็เป็น...

อย่างต่อไป..ต้องแยกแยะว่า..อะไรคือปัญหาที่แท้จริง...พูดหยาบ..ยาเสพติด..สื่อลามก..ขโมย..การพนัน...

คิดว่าปัญหาอันดับแรกต้องมาจากสถาบันครอบครัวเป็นหลัก..ต่อไปก็สภาพแวดล้อมของที่อยู่..สถานศึกษา..

คิดว่าเราสอนให้รู้ถึงพิษภัยของสิ่งเหล่านี้โดยไม่ปิดกั้นได้นะ..สอนให้รู้ถึงโทษ..ถ้าจะให้ดี..มีตัวอย่างเป็นๆได้ยิ่งดี...

ยาเสพติดหรือเหล้าก็อาจจะชี้ให้เห็นถึงคนที่ทำสิ่งเหล่านี้แล้วได้รับผลที่ตามแบบไม่ดีได้...

ผมกลับคิดว่าพูดหยาบกับสื่อลามก..หรือล้อชื่อพ่อแม่..ไม่ใช่เรื่องเลวร้ายอะไร..แค่เราต้องอธิบายให้เค้าเข้าใจก็แค่นั้น..

ส่วนที่เลวร้าย..เรื่องยา..เรื่องเหล้า..การพนัน..ขโมยของ..เรื่องนี้ต่างหากที่เราควรให้ความสำคัญในการให้ความรู้..

เพื่อให้เค้าเห็นพิษภัยจะได้อยู่ให้ห่างไกลเข้าไว้...

แต่ความคิดส่วนตัวแล้ว..จะพาเข้าวงในให้รู้กันไปเลยว่าแต่ละอย่างหน่ะ..มันเป็นแค่ทางออกของคนขี้ขลาดแค่นั้นเอง...