เคย รู้ว่าไม่มาแต่ใจยังให้ความสำคัญจึงยังรอ คนสำคัญของใจให้ถึงที่สุด

ต่อให้ตัวไปจากตรงนั้น แต่ใจก็ยังจดจ่อแต่คนที่เรารออยู่ร่ำไป

ใจรออย่างจดจ่อจนกว่าจะมา ไม่ว่าจะผ่านไปนานแค่ไหนก็ตาม

รอจนได้คำตอบว่า ควรตัดใจ จึงเลิกรอ แต่ไม่เลิกมองด้วยความห่วงใย