แบบสังคมสมัยใหม่ มีงานฉลองก็สั่งอาหารสำเร็จรูปมากินที่บ้าน

เดี๋ยวนี้บ้านเราก็เป็น บางครั้งก็สั่งมากินที่บ้าน บางครั้งก็ออกไปกินช้าวนอกย้านกัน

แบบจะมานั่งทำ หรือหลายๆ บ้านมาร่วมกันทำหาได้ยาก

เว้นแต่ตอนทำขนมเข่ง ขนมเทียน บ๊ะจ่างก็มาช่วยกันกวนแป้ง หยอดขนม แล้วก็ห่อ

สลับกับเอาไปนึ่งๆ ต้มๆ จนหมด แล้วก็แบ่งกันไปไว้ไหว้เจ้า แบ่งกันไปกิน ... หนุกดี ...

ก็อยู่ไกลกันนะ รู้สึกยิ่งโตยิ่งห่างไกลจริงๆ

ปกติทานบ้านตัวเอง ยกเว้นวันสำคัญ

เช่นวันเกิด จะมีซื้อเค้กมาเป่าเทียน

เพื่อนๆข้างบ้านก็มาร่วมฉลอง

บางบ้านสั่งพิซซ่า มากินกัน

อยู่ไกลกันเหรอ? มาอยุ่ตอนโตก็อย่างนี้แหละ

ความสัมพันธ์แน่นแฟ้นไม่ค่อยมี .. ยิ่งโตยิ่งคบยาก

พูดถึงเรียกเพื่อนบ้านมากิน ตอนเราเด็กๆ แถวบ้านชอบกินแกงส้มผักกะเฉดฝีมือแม่เรามากๆ

ทำทีไร มีเพื่อนน้านมานั่งทานข้าวที่บ้านเป็นประจำ เด็กๆ ก็อยู่วงเด็ก

ผู้ใหญ่ก็อยู่วงผู้ใหญ่ ทานกันไป คุยกันไป กินแล้วก็เล่นกัน เถียงกัน

แล้วแม่ๆ ก็ยังลูกกลับบ้านใครบ้านมัน ... สนุกดี ....มีเรื่องตื่นเต้นตลอด

ใช่ ตอนเด็กไม่ต้องคิดอะไรมาก เล่นกับเพื่อนข้างบ้าน สนุกสนาน

เวลาซ้ออาหารมาเยอะๆ ก็เรียกข้างบ้านมากินกัน มีความสุข

พอโตขึ้น ย้ายออกมาทำธุรกิจ ก็ห่างเพื่อน ห่างบ้านเก่า

แถวบ้านเรามีริมถนนตอนกลางคืน เพราะเป็นย่านคนจีน

เราชอบไปนั่งกิน ค่ำๆ อากาศสบายๆ กับบ๊อกเกี้ยหวานๆ เย็นๆ

ฟินฝุดๆ นึกแล้วอยากเป็นเด็ก ไม่ต้องอะไรมาก ตกเย็นตามพ่อแม่ไปนั่งกิน

เรามักทานเย็นๆเวลาไปห้างน่ะ ข้างนอกหาไม่ค่อยเจอ

เห็นด้วย น้ำลำไย หอม หวาน อร่อย พูดแล้วอยากกินสุดๆ