เราห้ามฝนให้หยุดตกไม่ได้ฉันใด ความคิดถึงซึ่งเป็นเรื่องธรรมชาติก็ห้ามไม่ได้ฉันนั้น ยามใดก็ตามที่เราอยากหยุดสายฝนให้หลั่งริน เมื่อนั้นเราย่อมรู้สึกว่าฝนมันตกแรงและนานกว่าปกติ ความคิดถึงก็เช่นกัน ยิ่งเราไปกดอารมณ์ไม่ให้คิดถึง มันยิ่งรู้สึกว่าความคิดถึงนั้นรุนแรง แต่นั้นคือธรรมชาติของสายฝนและจิตใจ หากเราปล่อยมันตามธรรมชาติ ไม่คิดพะวงให้มันเกิดโทษ มันย่อมเป็นไปของมันตามธรรมชาติอย่างนั้น และกฏธรรมชาตินี้ ก็ยังคงความเป็นธรรมชาติที่ว่า แม้ฝนตกได้ คิดถึงได้ เดียวมันจะค่อยๆซา เบาบางลง และหยุดไปของมันเอง ตามธรรมชาติเช่นกัน หากคิดเช่นนี้ได้ ต่อไปเราก็จะไม่หวั่นแม้วันมากมาก