โดยรวมก็พอใช้ได้นะ ไม่ได้เลิศเลอ แต่ก็ไม่ได้เลวร้ายมากนัก

บางคนเยอะไปก็มี บางคนน้อยไปก็มีอีกเหมือนกัน

แต่เราไม่มอง หรือให้ความสำคัญในส่วนยิบย่อยสักเท่าไหร่

คนที่เยอะก็ให้เขาเยอะในส่วนของเขา อย่ามาวุ่นวายกับเราก็พอ

คนที่น้อยก็ให้อยู่ในกะลาของเขาไป เราไม่เข้าไปยุ่ง

พูดง่ายๆ คือ ทำในส่วนของเรา ใครขี้เกียจก็ให้หัวหน้าเขาจัดการกันไป

คนไหนมากก็ให้ผู้บังคับบัญชาปรามเขาเช่นกัน

แต่อย่ามาเยอะกับเราก็พอ ทางใครทางมัน

ถ้าไม่วุ่นวายกับเราจนเหลืออด หรือแค่เล็กๆ น้อยๆ ไม่ใช่สาระสำคัญ

เราจะไม่พูดก็แค่ส่งสายตาปรามๆ ประมาณว่า " อย่ามายุ่งกับช้านนน... "

แต่ถ้าแวมาทางเรา แบบจะๆ จงใจล้ำเส้นเข้ามามากๆ แล้วทำให้เราเสียหาย เราก็ไม่ยอม

ต้องมีพูด มีตอกกลับกันไปบ้าง หล่ะ