เราเคยเจอกับตัวนะ

ปากกาที่เราได้มาเป็นที่ระลึก แล้วเพื่อนยืมไปใช้

พอเวลาผ่านไปพักหนึ่ง เราก็ไปถามหาปากกาเรา

เพราะเห็นในมือเพื่อนไม่มีปากกาที่ยืมเราไปแล้ว

ปรากฏว่าเพื่อนจำไม่ได้ว่าไปวางไว้ที่ไหน

ปากกาไม่กี่ร้อยหรอก ปาร์คเกอร์ชนิดกดปุ่ม

แต่สำคัญตรงจิตใจ เพราะ คนให้มาเป็นที่ระลึก

เพื่อนคนนั้นก็ให้เงินเรามาซื้ออันใหม่นะ

เราก็รับไว้ เพราะถือว่าเขาต้องรับผิดชอบความผิดพลาดที่เกิดจากตัวเขา

แม้เราได้ของใหม่ก็ไม่มีค่าต่อจิตใจเหมือนปากกาที่หายไป

หน้าตาเหมือน แต่ใจเราก็รู้ว่าไม่ใช่สิ่งที่ได้มาเป็นที่ระลึกจากอีกคน

ครั้งนี้ก็เหมือนกัน เพื่อนคุณต้องรับผิดชอบต่อการกระทำของเขาที่ทำของเราหาย

๑. ถ้าเรามีทางอื่น เราจะเอาของออกจากบ้านเขา ไปฝากอีกทางหนึ่ง

๒. ตามข้อ ๑

๓. บุญคุณ กับ ความผิดพลาด แยกออกจากกันได้ นะจ๊ะ