บางแห่งได้ แต่มุสลิมไม่ได้จ้ะ

เห็นที่พัก ตร ยังให้เอาหมาไปได้

เสียดายเนอะ

มีแหละ แต่ไม่รู้เมื่อไหร่ไง ... อยู่ด้วยความหวัง แต่หวังเลือนลาง

หมาน้อยเราอายุเพิ่มขึ้นทุกวันด้วย อยากได้อยู่ด้วยกันตอนที่เขายังแข็งแรง

ปีนี้ก็จะปีที่ ๕ แล้ว ตัวพี่เขาเกิดปี ๕๔ ตัวน้องเกิดปี ๕๖

เราไปจากเขา ๒ ปีแล้ว .... บางทีก็อยากย้อนกลับไปจุดเดิมนะ

สุขจากหมาน้อย แม้หลายครั้งจะทุกข์จากคน ก็ยังมีหมาน้อยให้สุขใจ

ต้องมีวันนั้นแน่นอนจ้า เชื่อสิ

จริง เพราะโลกทั้งใบของหมาน้อย คือ เจ้าของ

ทุกครั้งที่ออกมาเจอหน้ากัน จะดีใจสุดๆ ทุกครั้ง

แล้วเวลาเราอาบน้ำ ตัวพี่ จะนั่งรอหน้าห้องน้ำทุกครั้ง

เวลาเข้าห้องนอนตัวพี่ก็มาสูดดมฟืดฟาดๆ ที่หน้าห้องนอนเป็นระยะ

คงพิสูจน์ว่าเจ้าของยังอยู่ในห้องหรือเปล่า ... นี่แหละ ที่เราทิ้งเขาไม่ลงจริงๆ

ต้องไปหาเขาเกือบทุกครั้งที่กลับมาบ้าน ... ถ้ามีโอกาสจะรับไปอยู่ด้วยกัน

อยากให้ถึงวันนั้นเร็วๆ จังเลย

หมายังไงก็รักเจ้าของเนอะ

ติดแจ เขาเหมือนรู้

ทุกครั้งที่จะกลับมา วันนั้นเขาตื่นไว กวนใจ ตามติด แล้วก็อ้อนผิดปกติ ร้องเรียกตอนจะเข้าห้องนอน จะให้ออกมาอยู่กับเขา

ส่วนอีกตัวก็ไม่ยอมนอน เราเดินทางเที่ยงคืนครึ่ง ก็จะมาอยู่ใกล้ๆ แต่ไม่นอน

ต้องคิดภึงแย่แน่ๆน้องหมา

เล่นกับหมาน้อย

ไม่จ้า ทำงานบ้าน ไซคีละ

วันนี้เป็นอีกวันที่ได้นอน ..รึเปล่าจ๊ะ?

เย่

นอนให้เต็มที่ เต็มตื่นเลย อิอิ