เห็นด้วยอย่างมาก ที่คุณกล่าวมา ถือว่าถูกต้องในธรรมแล้ว

แต่ขึ้นชื่อว่า ความเป็นมนุษย์ของทุกคน ในจิตใจ ย่อมยังมีความโกรธ ความบันดาลโทสะอยู่

จึงทำให้บางครั้งเกิดความรู้สึกขัดข้องใจขึ้นมา เลยมิอาจจะยอมใคร ตามสัญชาติญาณ

เลยเกิดการชี้แจง และโต้เถียงกันขึ้น

แม้กระทั่งความเป็นบิดา มารดา ปู่ย่า ตายาย กับลูกหลานเอง ก็ยังมีให้เห็นมากมาย...

หากระงับเสียได้ ก็จะเป็นผลดี แต่ความเป็นมนุษย์ที่ยังมีกิเลส น้อยคนนักที่จะทำตามที่คุณกล่าวมาได้

แม้กระทั่งตัวผมเอง บางครั้งก็ยังเกิดเผลอโต้วาทีกับท่านเป็นประจำ

เหตุผล ด้วยความที่ว่า ทั้งๆที่ผมไม่ได้ทำความผิดอะไร แต่ท่านกับมาต่อว่าผมเสีย....

และสุดท้าย สติได้เกิดขึ้นมา ผมก็จะเดินหนี หรือเข้าห้องนอนของตนเองเสีย ทุกอย่างจะได้จบ...

แต่หารู้ไม่ว่า กรรมทางวาจาได้เกิดขึ้นมาเสียแล้ว โดยที่เราไม่รู้ตัวเลย.....ซึ่งหลายคน ก็ไม่มีใครรู้ตัวเองกันมากมาย...

ถึงได้ว่าไงว่า คนเราทุกคนต้องมีสติ โดยการเดินหนี หรือการนิ่ง ดีที่สุด ตามแบบที่คุณกล่าวมานั่นล่ะ

ถือว่า ผมกับคุณ เรามาสนทนาธรรม โดยการแลกเปลี่ยนความเห็นกันนะครับ

........ขออนุโมทนา.........