ถูกต้องงง

และจงทำดี 😀

จงทำดี จงทำดี

ลูกเสือบอก

ใช่แล้ว จงทำต่อไป 😀

ใช่ ถ้าคิดว่าทางที่ทำเป็นทางที่คงรปฏิบัติแล้ว จะมาล้มเลิกไปทำไมเล่า ...เนอะ!!

ใช่แล้ว

ทำดี ต้องได้ดี ทำปัจจุบันให้ดี แล้วอนาคตจะดีเอง จงศรัทธาในความดี เชื่อมั่นในความดีต่อไป

อย่าท้อ เมื่อทำดีแล้วไม่ได้ดี (ในปัจจุบัน) ขอแค่ให้เราเข้าใจว่าไม่ได้ในชาตินี้ ก็ต้องได้ในชาติหน้า นรกมีจริง สวรรค์มีจริง จะได้มีกำลังใจทำความดีต่อไป 😀

ใช่เลย โลกหน้ามีหรือไม่ ไม่ใช่คำตอบแรกที่นำไปตัดสินใจเลือกทางดำเนินชีวิตสักหน่อย

แต่เราต้องเลือกที่จะดำเนินชีวิตแบบใดต่างหากที่ควรคิดให้ได้ก่อนอะไรทั้งนั้น

ดีแล้ว 👍

โลกหน้าไม่ใช่หลักสำคัญ สิ่งที่เราควรทำในปัจจุบันคือคิดดี พูดดี ทำดี เท่านั้นเป็นพอ

เมื่อการเวียนว่ายตายเกิดมี โลกหน้าก็ย่อมมี จนกว่าจะเข้าสู่นิพพาน

เกิดมาทั้งที ก็ต้องเอาดีให้ได้ เพราะการเกิดเป็นมนุษย์นั้นแสนยาก นี่ถือเป็นโอกาสที่เราจะต้องรีบสั่งสมบุญกุศล ก่อนที่วาระสุดท้ายของชีวิตจะมาถึง เมื่อทำดี ก็จะไปสู่ที่ที่ดี เมื่อทำไม่ดี ก็จะไปสู่ที่ที่ไม่ดี มีนรก เป็นต้น

ใช่จ้ะ

เราคิดของเราแบบนี้แหละ ใครว่าอะไรก็ช่าง

โลกหน้ามีจริง หรือไม่จริง

ยังไม่มีใครพสูจน์ได้ แต่หากไม่มีก็ถือว่าออกกำลังทำไปเรื่อยๆ สะสมกันให้เป็นกิจวัตร

สาธุ 🙏

แต่ก็มีหลายปัจจัยเหมือนกัน ที่ทำให้คนเราหวั่นไหว หยุดความตั้งมั่นที่เคยมี จนออกห่างเรื่อยๆ

แต่สำหรับคนที่ตั้งมั่นจริงๆคงไม่มีปัญหา คิดดี พูดดี ทำดี แล้วความดีจะติดตัวไป สั่งสมไปเรื่อยๆ สักวันก็ต้องเต็ม เหมือนน้ำหยดลงที่แก้วทีละหยด ถึงจะดููเล็กน้อย แต่เชื่อเถอะว่าต้องมีวันเต็ม

เมื่อเราอยากได้ หรืออยากมี สิ่งไหน ก็ขอให้เราทำสิ่งที่เป็นปัจจัยที่จะนำไปสู่สิ่งนั้น ที่จะทำให้เกิดสิ่งนั้น โดยใช้หลักเหตุ-ผล เมื่อเหตุมควรแก่ผล ผลก็ย่อมมีได้ เมื่อยังไม่สม ก็ยังมีไม่ได้

เมื่อจิตใจมีแต่ความดี ก็จะนำไปสู่ที่ที่ดี เวลาละชีวิตจากโลกนี้ไป

เช่นกันจ้ะ เราพยายามไม่ให้หลุดจากความตั้งใจสู่นิพพาน และหวังว่าเมื่อถึงวันต้องละสังขารไป จิตเราจะยังเข้มแข็งเด็ดเดี่ยวและมุ่งมั่นในสิ่งที่ตั้งใจไปจนวาระสุดท้ายของภพนี้

ใช่แล้ว อันดับแรกขอให้เราตั้งมั่นก่อน นิพพานไม่ใช่ที่ที่ใครจะไปก็ได้ ตราบใดที่ยังไม่ลดละกิเลส ก่อนที่จะมาถึงทศชาติที่เรารู้กัน พระองค์ก็ทรงบำเพ็ญบารมีมาแล้วหลายอสงไขย+หลายแสนกัป / แต่เมื่อเรามีความตั้งมั่นว่าจะไปให้ได้ ไม่ละความพยายามต่อสิ่งที่ตั้งใจไว้ ต้องตัดบ่วง ไม่ยึดติดกับอะไรทั้งนั้น ต้องเด็ดเดี่ยว เพราะเรื่องนิพพานเป็นเรื่องเฉพาะตน / สุดท้ายแล้วขอให้ได้เข้าสู่นิพพานอย่างที่หวังไว้ ไม่ว่ากี่ภพ กี่ชาติ ก็ขอให้ตั้งมั่นอย่างนี้ ไม่สำคัญว่าเราเป็นอะไร สิ่งที่สำคัญคือเราจะทำอะไรต่างหาก ขอให้สุขสมหวังดังที่ปรารถนาไว้ สาธุ 🙏

เราหวังนิพพาน

แต่ก็รู้ว่าชาติเดียวย่อมไม่ถึงนิพพาน

พระพุทธเจ้ายังสร้างบารมีตั้งสิบชาติ

กว่าจะได้เกิดเป็นพระพุทธเจ้า

เรายังห่างปลายแถวอีกไกลโพ้น

แต่ต่อไปนี้เราจะอธิษฐานจิต อย่างตั่งมั่น

ว่า ขอให้เราได้คิดนิพพานทุกชาติภพที่เกิด

และแต่ละชาติขอให้ละกิเลส ลดละความโลภ ความโกรธ ความหลงมากขึ้นในทุกๆ ภพ กี่ภพ กี่ชาติ ที่ยังติดวิบากกรมจะได้ลดลงเรื่อยๆ สักวันก็หมดเวร มีบารมีสูงจนไม่ต้องมาเกิดอีกในที่สุด

ฟังแล้วรู้ว่ายาก แต่ตราบใดที่ไม่ละความพยายาม ย่อมมีวันสำเร็จ....คุณว่ามั๊ย

แล้วคุณหวังนิพพานหรือเปล่า ?

เราว่ายากเหมือนกันนะ ต้องตัดใจจากทุกสิ่ง แล้วเข้าใจตามหลักความเป็นจริง คนที่ยังหลงอยู่ก็ยากพอสมควร ส่วนคนที่หมั่นสั่งสมไปเรื่อยๆ ก็ไม่ยาก ดังพุทธพจน์ที่ว่า 👉 [สพฺเพ ธมฺมา นาลํ อภินิเวสาย - สิ่งทั้งหลายทั้งปวง อันเรา ไม่ควรยึดมั่นถือมั่น] 👈 ใครก็พูดได้ รวมถึงเราด้วย แต่ทำยาก

เพราะเขาไม่ได้หวังนิพพาน

และยังมีความหลงในความสุขที่ได้รับในปัจจุบันอยู่จึงอยากพบเจอกันอีก ในภพหน้า

สาธุ 🙏 / การอยู่คนเดียวก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรสำหรับคนที่ไม่ปรารถนาชีวิตคู่ แต่สำหรับคนที่แสวงหาอาจมีผล การไม่สร้างเจ้ากรรมนายเวรในปัจจุบัน รู้จักให้อภัยกัน อโหสิกรรมให้แก่กัน จะได้ไม่ต้องมาจองล้างจองผลาญกัน เป็นสิ่งที่ทุกคนควรทำ / แต่ทำไม่บางคู่ถึงปรารถนาที่จะมาพบเจอกันอีก พระท่านว่าตราบใดที่คนเรายังมีห่วง ก็จะมาเกิดอีกซ้ำแล้วซ้ำเล่า