ขอบคุณนะ

แม้เราเคยอ่านมาก่อน แต่ในอดีตเราก็ยังเป็นชายหนุ่มที่ต้องการประโยชน์จากต้นไม้ มากกว่าการให้แก่ต้นไม้อยู่ดี

วันนี้เราเริ่มทำอะไรให้ต้นไม้แล้ว ด้วยการมาใกล้ต้นไม้ มาคุย มานอน มาเป็นเพื่อนต้นไม้ แม้เพียงน้อยนิด แต่เราก็เริ่มรับรู้ได้ว่าต้นไม้ของเราเหงามาก เนื่องจากทุกสัปดาห์ที่เราไปหาต้นไม้ ต้นไม้จะเล่า จะพูด จะคุยมาก จนบางครั้งเราหูชา หรือไม่เป๋นอันดูทีวี แต่เราก็จะพยายามไม่หงุดหงิด รำคาญต้นไม้สองต้นของเรา เราจะรัก และดูแลต้นไม้ของเราให้ดีที่สุด แม้ต้องใช้เงินมากแค่ไหนก็ตาม

ขอบคุณอีกครั้ง

ที่มากระตุ้น ตอกย้ำให้เราระลึกถึงปณิธาน

ที่เราเคยตั้งมั่นไว้ ในวัยเยาว์ เวลาช่างผ่านไปรวดเร็วเสียจริงๆ ^_^