...............ถวายความอาลัย ( พ่อหลวงของแผ่นดิน )..............

วันสิบสามตุลามาบรรจบ...................ทั้งพิภพ พสุธา แสนกำสรวล

ดั่งฟ้าฟาดลงมาดังคร่ำครวญ .........................ช่างแสนหวนโศกาสุดฤทัย

พระบิดรสยามจากไปแล้ว ........................ดั่งดวงแก้วแสงเทียนดับแขไข

น้ำตาท่วมทั่วราษฏร์สุดอาลัย.............................ภูวนัยพ่อหลวงภูมิพล

เจ็ดสิบปีครองราชย์ทรงงานหนัก.......................มิหยุดพักทรงเสด็จทุกแห่งหน

ต่อให้เหนื่อยทุกข์ยากตรากตรำตน............................มิทรงบ่นพระเสโทหลั่งลงดิน

ทรงก่อตั้งโครงการทุกทั่วทิศ............................ทุกชีวิตผาสุขแสนถวิล

ประชาชนชาวไทยได้อยู่กิน............................ดั่งฝนรินจากฟ้าชโลมใจ

ทรงมิเคยทอดทิ้งประชาราษฎร์..........................ภูวนาททรงเมตตาช่างผ่องใส

ทรงให้การศึกษาประชาชัย................................สร้างวินัยความรู้มุ่งสู่ตน

ทรงแนะนำแนวทางเศรษฐกิจ...............................ใช้ชีวิตพอเพียงแลเห็นผล

สร้างฐานะเป็นอยู่ได้ด้วยตน................................ให้เป็นคนเข้มแข็งสู้ชีวา

ทรงประกาศรวมใจคนในชาติ.................................ทรงประกาศอุปถัมภ์ศาสนา

ทรงเป็นจอมทัพไทยเจ้าพระยา..........................สร้างแสนยานุภาพกองทัพไทย

ทรงเป็นศูนย์รวมใจไทยทั้งชาติ.............................ทุกทั่วราษฎร์น้อมจิตพิศมัย

แลก้มกราบพระบาทด้วยฤทัย..............................นับถือนัยพระบิดรของปวงชน

แม้พระองค์ทรงจากลูกไปแล้ว.............................ดั่งดวงแก้วสลายกลางสายฝน

ลูกขอกราบพระบาทด้วยจิตตน..............................ขอกุศลต่อองค์ภูวนัย

ด้วยกุศลสร้างมาของข้าจิต.................................มอบอุทิศพระองค์ด้วยผ่องใส

ขอเป็นรองพระบาททุกชาติไป...................................เสด็จในสรวงสวรรค์นิจนิรันดร์.