สำหรับบนอินเตอร์เน็ต หากผมอยากถามอะไรสักอย่างผมก็จะถามออกไป เพราะด้วยความอยากรู้ ถ้าเก็บไว้ให้สงสัยต่อไปก็คงไม่ได้คำตอบ ในระหว่างทีรอคำตอบผมอาจจะไปหาคำตอบที่อื่นแล้วได้คำตอบไปแล้วก็ได้ ผมมีคำถามที่อยากจะถามคนอื่นๆ มากมาย แต่ก็ไม่มีโอกาสที่จะได้ถามหรือบางทีคิดว่ามันไม่เหมาะสมที่จะถามหรือด้วยเหตุผลอื่นๆ เช่น กลัวคนอื่นจะให้คำตอบไม่ได้ การถามนั้นจึงอาจจะไม่ได้ขึ้นกับเราทั้งหมด คุณคงจะเคยได้ยินคำเหล่าหลังจากเสร็จสิ้นการประชุมหรือการเรียน "มีใครมีอะไรสงสัยที่จะถามไหม, มีใครมีคำถามไหม" ดูเหมือนจะไม่มีใครมีคำถาม แต่ผมมั่นใจว่าต้องมีคนที่อยากถามรวมทั้งผมเอง อาจจะเป็นการเสียโอกาสในตรงนี้ไปเพราะด้วยความไม่กล้า สำหรับอินเตอร์เน็ตถือว่าเป็นวิธีการสือสารที่ดีและรวดเร็วในปัจจุบันที่จะแบ่งปันสิ่งต่างๆ และการแลกเปลี่ยนทางความคิดได้อย่างเกือบอิสระ ถึงแม้จะเป็นคนที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อนหรืออยู่คนละทีคนละภาษา