อ้อออออ.....

อย่างนี้คงใช่ เพราะที่เราอยู่มีป่าเยอะ น่าจะมีทั้งแมลง และสัตว์เล็ก สัตว์น้อยมากมาย

ที่สังเกตุเห็นจริงๆคือมันกินได้ทั้งเนื้อสัตว์ แมลงและตัวอ่อนแมลงชนิดอื่นๆ แต่น้ำหวานไม่เคยเห็นมันกิน......

มันกินอะไรอ่ะ น้ำหวานเหรอ

ที่ๆ เราอยู่ ด้านหลังเป็นป่า คนแถวนี้เรียก ป่าพลุ หรืด พรุ ก็ไม่รู้

ใกล้ๆ เป็นทางน้ำไหล เลยออกไปเป็นภูเขา ติดระเบียงเป็นต้นขนุน

ไม่เห็นมีดอกอะไรเลย นอกจากดอกขนุน(มั๊ง)

แล้วทำไม่หน้าต่างห้องอื่นไม่ยักมี ที่นี่แต่ละชั้น มี่ตั้งหกห้อง

ถามใครไม่เห็นมีใครเป็นเลย หรือว่าห้องเราใกล้สุดทั้งที่เรยงกันเป็นตับทั้งซ้าย ทั้งขวา เนอะ!!

ถ้ามาน่าจะเป็นตัวใหม่ ที่ๆคุณอยู่มีแหล่งอาหารของมัน ธรรมชาติของมันจะทำรังใกล้แหล่งอาหารเสมอ......

พอไปแล้วเขาจะมาอีกหรือเปล่า ถ้ามา คือ ตัวใหม่เหรอ

ไว้ถ้ามาทำรังครั้งหน้าเราจะใช้วิธีที่คุณแนะนำนะ

วิธีไล่มันที่ได้ผลแบบชาวบ้านคือ"สุมควัน"ไล่มันแต่ที่ๆคุณอยู่ก็คงทำไม่ได้ อ้อๆยาจุดกันยุงหลายๆอันน่าจะได้ผล เพราะรังมันยังเล็ก....

อยากได้วิธีป้องกัน มากกว่าการทำลาย ทำร้ายกันจ้ะ .... ขอบคุณที่แวะมาตอบกระทู้เราจ้าา... .^_^.

คราวนี้กลับมาใหม่ แต่ไม่รู้ว่าเป็นตัวเก่าหรือไม่ เพราะมากันสองตัว ซึ่งคราวที่แล้วเห็นตัวเดียวเอง เขามาทำรังตอนเราไม่อยู่บ้าน เหมือนครั้งก่อน หน้าต่างเดิม แต่คนละเส้นเหล็ก ความจริงเราอยู่แฟลต ซึ่งหน้าต่างนี้เป็นหน้าต่างริมประตูออกระเบียงหลังเพื่อไปตากผ้า ตำแหน่งที่ต่อทำรังทั้งสอง สูงแค่หัวเราเอง รังแรกเวลาเราออกไปตากผ้าเช็ดตัว หรือหยิบผ้า ถ้าแม่ต่ออยู่เขาชอบมาบินรอบตัวเราสอง สามรอบ ก่อนไป ถ้าเปิดประตู ปิดประตูซึ่งติดเหล็กดัดนั้น แม่ต่อชอบออกมาดู(คือ บินออกมานั่นแหละ) เราเลยคิดว่าไม่น่าปลอดภัย เพร

เรายังไม่ได้ตีแม่ พ่อ ต่อหรอก ได้แต่แซะรัง ซึ่งรังแรกเจอดักแด้สองตัว อันนี้นเขาคงตาย แต่ตอนแรกเราไม่รู้ว่ารังขนาดนี้จะมีดักแด้แล้ว ความจริง เราเคยขอให้เพื่อนมาแซะให้ แต่ไม่มีใครกล้า เพราะเจ้าของรังตัวใหญ่มาก ความยาวประมาณเส้นผ่าศูนย์กลางของเหรียญสิบ เราไม่รู้จัก แต่เพื่อนบอกว่าต่อหัวเสือ(ใช่มั๊ยคุณแบน) พอรังโตเอาโตเอา เราเลยตัดสินใจแซะเอง ถึงรู้ว่ารังขนาดนี้มีดักแด้แล้ว เราเลยต้องยอมเห็นแม่ต่อบินมาทำรังโดยทำอะไรไม่ได้ จากนั้นหายไปเกือบเดือน