ดอกไม้ให้คุณ

น่ารักจัง

แมวกายกรรม

สดหรือแห้ง

จ้าาา น้องคงดีใจเนอะ

คงมีความสุขดีที่ได้อยู่กับน้องต่อบุญ

เพราะเป็นชีวิตที่ไร้พรหมแดนแล้วครับ

จ้ะ ขอให้สมกับที่ริอนมานานะ

อยากร้องเพลงนี้ให้ฟัง

"โอ้ชีวิตคิดไฉน คนหรือไก่ลิขิต...." ผมคงใกล้

ไปอยู่กับน้องต่อบุญแล้ว เป็นกุ๊กกู๋ก็ดีเหมือนกัน

วัน ๆ เอาแต่หลอกคนขึ้กลัว สนุกดีครับ

เรื่องนั้นก็แล้วแต่ความเชื่อของแต่ละคน แต่พี่ไม่เชื่อ เพราะเพื่อนผู้หญิงในที่ทำงานของพี่คนนั้น

เขามีแต่คนรักมากมาย เพื่อนร่วมงานต่างก็ชอบเขากันแทบทุกคน ถ้างั้นพี่ก็คิดไม่ออกแล้วละครับ

ตัดช่อง ไม่ช่วยน้องคิดเล้ยย พี่เรา ใจร้ายยยย แง๊ว

พี่จะคิดได้ยังไงละครับ ในเมื่อพี่ชอบให้โต๊ะทำงานดูโล่งๆ จึงวางเฉพาะของที่ต้องใช้ทำงานเท่านั้น

คร้าบบบบ.... ไม่ได้ว่านร้า แค่แซว คิดว่าจะขำ บ้าง เอง

ว่านข้าหลวง กับ เฟิร์นข้าหลวงเหมือนกันป่าว

เคยเห็นต้นอย่างใหญ่เลย ตั้งโต๊ะได้เหรอ

กลัวว่าเลี้ยงไปสักพักจะกินที่ทั้งโต๊ะ หรือเปล่าอ้ายลาย?

อันเดียวกันแหละ..เรียกผิดเรียกถูกไป..

มันขึ้นอยู่กับกระถาง..ที่บ้านก็โตจนคับที่โน่นแหละ..

๕ ๕ ๕ ๕ ๕

เราไม่ต้องหาซื้อแล้ว ... ขอเอาดื้อๆ นี่แหละ

แถมกระถางน้อยๆ ให้ด้วยนะ จะเลี้ยงให้เป็นบอนไซเลย

เหมือนกันเลย ยังไม่ได้ไปจตุจักรเหมือนกัน พอดีช่วงก่อนนี้พ่อป่วยแม่เลยอยู่แต่บ้านไม่ได้ไปไหน

หายากอ่ะ

ใช่ ดอกเขาเล็ก ไม่เด่นหรอก ถ้าไม่รักจริง คงไม่ตามหาจนเจอแน่นอน

เพราะไปหลงใหลดอกไม้อื่นที่สวยเด่น ดอกโต และสีสดกว่า

ใช่แย้ว

แต่เกดไปงานต้นไม้ ยังไม่เจอ หรือเราดูไม่เป็น

งานคือเงินเน้อ

ก็จริง งานคือเงิน แต่เงินไม่ได้ให้ความสุขได้ทุกอย่างหรอกนะ

ตกลงโทสับที่โต๊ะเบอร์อะไรเหรอ?

บางคนทำงานแทบตาย

สุดท้ายก็ใช้เงินรักษาตัวเอง

ถูกเลย ... หลายคนทีเราเห็น เขาเป็นมะเร็งบ้าง เนื้องอกบ้าง เส้นโลหิตแตกบ้าง

อัมพฤกษ์ อัมพาต มากมาย สุดท้าย มีเงินแต่ไม่มีชีวิต ยืนยาว เพื่อมีความสุขจากเงินที่สร้างมา

คนมีชื่อเสียงก็เช่น อิทธิ พลางกูร. อภิวัฒน์ วัฒนางกูล, เต๋อ พุฒินันท์

อืมมม...ใช่ๆ เคยปลูกพลูด่งในโหลทรงเตี้ยป้อม ในนั้นมีปลาหางนกยูงด้วย แต่ห้องขาว อ่างแก้วใส เลี้ยงไปเลี้ยงมา ปลาหางนกยูงเราสีซีด เพราะปรับตัวเข้ากับสภาพแวดล้อม เราเลยต้อเอาไปคืนอ่างวงบ่อ

ที่เห็นตอนนี้ อยากเลี้ยงออมเงิน กับ ลิ้นมังกรแคระ เพราะชอบทรงของตระกูลบอนและว่าน บวกกับดูดสารพิษได้อีกด้วย

ขอบคุณมากๆจ้า

ไม่ชอบอะไรที่ถูกจำกัด เพราะเป็นคนชอบอิสระ

ขั้นตอนต่อไปคือรายได้จากร้านขายของชำขนาดย่อม ไม่กำหนดราคาแต่ทว่าหยิบมาก็กรุณาเกรงใจใส่ตามอัธยาศัยไม่ต่ำกว่าใบแดงๆ

5555

แล้วให้เอาใบแดงๆ ไปทำอะไรดี

หารสองมั๊ย ในฐานะเจ้าของความคิด

ไม่เอา เรื่องนี้ฅนจะไม่ยุ่งหากไม่ใช่สีม่วงสีเทา

แหม่คนเราก็ต้องรู้จักเก็บเล็กผสมน้อยไปก่อนไง

ไม่เริ่มจากเล็กๆ แต่หวังให้ใหญ่โตทันที

ก็เร่งข้ามช็อตไปนีสนุง