ผมก็มีประสบการณ์สู้ชีวิตอยู่ไม่น้อย เพราะอายุไม่น้อยแล้วครับ เคยผ่านอุปสรรคหนักหนาสาหัส

มามากมายแทบจะนับครั้งไม่ถ้วน ผมขอยกตัวอย่าง ตอนที่ผมเคยต้องไปทำงานอยู่ฮ่องกงคนเดียว

นาน ๔ เดือน เมื่อปีที่แล้วมานี้เองครับ ตอนไปทำงานที่นั่น ผมต้องพบกับปัญหามากมาย ทั้งเรื่อง

การทำงานในรูปแบบที่ไม่เคยทำมาก่อน โดยไม่มีคนสอนงานให้ เพราะเป็นระดับอาวุโสแล้ว เขาจึง

คาดหวังให้ผมลงมือทำได้เลย แถมยังมีปัญหาเรื่องภาษา เพราะผมต้องฟังคนจีนพูดภาษาอังกฤษ

ด้วยสำเนียงที่ฟังยากพอสมควร ผมก็ไม่ได้เก่งภาษาอังกฤษมากนักด้วย จึงมีปัญหาในการสื่อสาร

เป็นอย่างมาก ในเวลาทำงาน เขาก็ห้ามฟังเพลง (ห้ามใส่หูฟัง) ห้ามอ่านหนังสือ (ขนาดเลิกงาน

แล้วต้องรอคนอื่น พอหยิบ นสพ.ภาษาอังกฤษมาอ่าน ก็ยังโดนเขาว่าเลยครับ) ห้ามเล่นเน็ต และ

ห้ามสารพัดอย่าง ทำงานตั้งแต่ ๙ โมงเช้าขนถึงประมาณ ๒-๓ ทุ่ม แทบทุกวัน พอเลิกงานกลับไป

ถึงที่พักตอนดึก ก็ต้องนั่งอยู่ในห้องเช่าเล็กๆคนเดียว ไม่รู้จักใคร และไม่รู้จะคุยกับใคร เพราะมีแต่

คนต่างชาติ ซึ่งคนฮ่องกงส่วนใหญ่ (ลูกจ้างตามร้านค้าทั่วไป) ไม่ค่อยพูดภาษาอังกฤษด้วย ยิ่งทำให้

มีปัญหามากมาย ทั้งเรื่องงาน และชีวิตส่วนตัว (ที่ห้องพักไม่มีเน็ต WiFi ให้ใช้) พอผมอยู่ที่นั่นแค่เดือนกว่า

ผมก็อยากจะเก็บข้าวของ เผ่นกลับเมืองไทย แทบทุกวันเลยครับ สารพัดความรู้สึกทุกข์ใจ มันรุมเร้ามากมาย

แต่ผมก็คอยตั้งสติ เตือนตัวเองให้อดทน เพื่อหาเงินเลี้ยงครอบครัว และเพื่อความรับผิดชอบในหน้าที่การงาน

จนสามารถทำงานสำเร็จลุล่วงไปได้ อดทนอยู่จนครบ ๔ เดือน ค่อยกลับมาอยู่เมืองไทยที่ผมรักครับ