เราว่านี่คือ เอกลัษณ์หนึ่งของโลกออนไลน์

ที่สัมพันธภาพไม่ค่อยแน่นแฟ้นนัก เป็นการคบเพียงผิวเผิน

อยากถามก็มาถาม อยากทักก็มาทัก อยากไปก็ไป ไม่คำนึงถึงความรู้สึกของผู้อื่น

ถ้าเป็นน้อง น้องก็อดน้อยใจไม่ได้ แต่ก็คงยอมรับ แรกๆ ยอมรับว่าเสียความรู้สึกจนเคยไมถามในกูรู

และถามเพื่อนที่สนิทเป็นการส่วนตัว ส่วนใหญ่ก็บอกอย่าคิดมาก แต่เราไม่ชินกับสัมพันธภาพแบบนั้น

เรารู้จักใครก็จำไปตลอด แม้ไม่เจอกันนาน แต่ความรู้สึกนั้นก็ยังคงอยู่เท่าเดิม ยังคิดถึง ยังรู้จัก

พี่ไม่ได้น้อยใจอะไรหรอกครับ แค่แปลกใจนิดๆ คนพวกนั้นเขาก็หายไปด้วยเหตุผลของเขา ที่ไม่ยอมบอกให้เรารู้เท่านั้น

ส่วนมากก็ไปแล้วไปลับ ไม่กลับมาอีกเลย แต่บางคนก็สร้างไอดีใหม่ แล้วทำเป็นไม่รู้จักกันมาก่อน พี่ชินแล้วครับ ๕๕๕

พี่แนะนำจนพวกเขาหมดทุกข์ไปแล้วแน่ๆ เลย ถึงห่างหายไปแบบนี้

คิดแง่ดี ว่าไม่ต้องเจอกันบ่อยๆ หรอก เพราะทุกครั้งที่เจอแสดงว่าเขากำลังมีทุกข์

ที่ห่างพี่ไปแสดงว่าเขายังไม่มีทุกข์ใจ พี่เป็นคนสำคัญนะนี่ .... อย่าน้อยใจไปเลยจ้ะ

ว่าแต่เรื่องที่พี่พอแนะนำได้บ้าง เป็นเรื่องอะไรน้อออ.... เกี่ยวกับสาวๆ แหงๆ เลย

พี่ก็พอจะแนะนำบางเรื่องได้บ้าง แต่คนที่พี่เคยให้คำแนะนำไป ต่างก็หนีหายไปกันหมดแล้วละครับ สงสัยคงจะแนะนำดีเกินไปมั้ง ๕๕๕