เมื่อก่อนผมใช้คติมีสลึงพึงพึงประจบให้ครบบาท ถ้ามีบาทฟาดให้เลี่ยนเตียนกระเป๋า

เดี๋ยวนี้ไม่ทำอย่างนั้นแล้ว ผมเดินตลาดนัดได้ทุกโอกาส หิวก็ทาน กระหายก็ดื่มตาม

อัตภาพ อยากได้ของอะไรที่เป็นประโยชน์ค่อยพิจารณาซื้อหามาใช้ ไม่ทำตัวเป็นคน

กระเป๋าตุงเหมือนก่อนครับ