สำหรับผมแล้วไม่ได้กลัวการแต่งงานแต่ไม่ชอบการแต่งงาน...คิดว่าไม่น่าจะเกี่ยวกับสุขภาพจิตนะ...

สำหรับ ญ แล้วมันเป็นความรู้สึกภูมิใจที่เป็นครั้งนึงในชีวิตลูกผู้ ญ ..ทุกอย่างต้องเฟอร์เฟคลงตัว..สวยงาม โรแมนติก อบอุ่น

แต่สำหรับผมแล้วกลับมองว่าเป็นการประกาศฐานะทางสังคมอย่างนึงมากกว่า..อาจจะมองว่าผมมองโลกในแง่ร้าย..

แต่เท่าที่เห็นหลายคน..ยอมไปกู้หนี้ยืมสิ้นมาเพื่อจัดงานแล้วก็มานั่งทำงานใช้หนี้กัน..เพื่อ??..ความสมบุรณ์แบบในชีวิต?

แต่ก็มีหลายคนก็แต่แบบสมฐานะ..ตามความสามารถที่ตัวเองสามารถทำได้..มีแค่งานเล็กๆมีแค่ญาติผู้ใหญ่กับเพื่อนสนิทเท่านั้น..น่ารักดีออก..แต่ส่วนใหญ่แล้วจะตามใจญาติผู้ใหญ่หรือพ่อแม่นั่นเอง..น้อยหน้ากว่าใครในตำบลไม่ได้นั่นเอง...

ผลที่ตามก็อาจจะตกอยู่กับตัวเจ้าป่าวหรือเจ้าสาวนั่นเอง...บางคู่อาจถึงขั้นทะเลาะกันเลยก็มี..แต่..ก็ส่วนน้อยอ่ะนะ..

ถ้าผ่านจุดนี้ไปได้ยังมีทางให้ได้เดินได้คิด..ได้ตัดสินใจร่วมกันอีกเยอะแยะ..

ไม่ว่าจะมีลูก..เลี้ยงลูก..อย่างไรให้เป็นคนดีในสังคม..ให้ได้รับการศึกษาทีดี..มีคุณธรรมและศีลธรรม..ไม่ทำชีวิตตัวเองให้เสีย

ผมเลยมองว่ามันก็แค่ส่วนประกอบเล็กๆ..ที่มีผลน้อยมากในการใช้ชีวิตคู่ให้มีความสุข...

ยังงัยมันก็เป็นเรื่องของคนสองคนที่ต้องคุย..ต้องตกลงกัน..ไม่ใช่ให้คนอื่นมาบงการชีวิตเราได้.......