ยาวมาก แต่สะท้อนความรู้สึกที่ตั้งใจตอบ ขอบใจนะ เธอชื่อ เกด แน่ๆ สัมผัสได้ว่าเธอไม่ฮาบฉวยเหมือนกล้วยฉาบ เรารู้จักพูดคุยแบบนี้มานาน เคยคุยมาหลายคน ตั้งแต่เด็กป.4 ถึง ญ 38 มีผัวแล้ว ก็บังมาคุยกัน แต่ไม่มีอะไรกันนะ เพราะไม่ดี

แจ๊บๆๆๆ

ก่อกองไฟแล้ว ล้างหมึกกล้วยเอาเมือกออก ควักตับไตไส้ม้ามออก เหลือแต่รูกลวงโบ๋ๆ เสียบไม้ชิ้นปิ้งแล้วย่างๆๆๆๆๆ อย่าลืมน้ำจิ้ม มะนาว เกลือ พริกขี้หนูทุบ กระเทียมทุบ น้ำปลาจากบ้านอำเภอ แจ็บๆ

555 เรางงซะตั้งนาน อิอิ

เป็นการเปรียบเปรยของตัวเองจ้า

ว่าหมึกเนี้ย มันเปลี่ยนสีไปตามอากาศ มันมีหัวใจ 3 หัวใจ

ก็เหมือนคน อะไรที่ทำฉาบฉวยเปลี่ยนไปมา เหมือนหมึกเลย หมึกเฉยๆจะเข้าใจผิดได้ว่าหมึกอะไร เลยเติมหมึกกล้วยเข้าไป

หมึกกล้วยอยู่ไหน

แล้วหมึกกล้วย ตัวลื่นๆ มาเกี่ยวได้อย่างไร จงอธิบายพอสังเขป

รัวเป็นปืนกลเลยรึเปล่าว เดี๋ยวเราทะลุไปทั้งตัว

จะไม่มีที่เก็บความรักจากเกดนร้าาา...

กดไลท์รัวๆๆ

เนอะ เล่าไปหลายอย่างก็ไม่ได้ช่วยอะไร หลายครั้งอาจทำให้คนอื่นพลอยทุกข์ไปด้วยอีก

ขอบคุณจ้ะ ที่เข้าใจความรู้สึกของคนเหงา อย่างเรา

แต่เราก็อยู่ได้แหละ อยู่ด้วยความเข้าใจชีวิต เหงาบ้าง อะไรบ้าง แต่อยู่ได้

สุขแบบที่เป็น แม้ไม่สุด แต่ก็ยังหาได้อยู่

จ้าาาา..อย่านอยด์นร้าาาา ยังมีเราอยู่ตรงนี้ หันมาเมื่อไหร่ก็เจอจ้า

ดีใจที่เพื่อนสุขนะ

จริงสายตาคนยิ่งโต ยิ่งเย็นชา

ความสดใส ความร่าเริงลดลงไปตามกาลเวลา ประสบการณ์

และการเข้าใจชีวิต แต่อย่าให้ความสุขหายไปก็พอ สุขในทุกข์ให้ได้ ก็ยังมีความหวัง...เนอะ

เป็นธรรมดาของปุถุชน ความขัดแย้งมีเสมอ

เหมือนกัน ไม่เล่า เล่าแล้วไม่เกิดประโยชน์

เข้าใจนะ เพราะเกดขนาดอยู่บ้าน แม้ได้ไปไหนบ้าง

ยังมรอาการเบื่อๆ

นั้นสิ เรื่องเพื่อน เกดจำเพื่อนได้เสมอ

แต่ติดตรง ไม่ค่อยกล้าทัก แต่ก็ปลอบใจตัวเองว่า

เค้าคงมีเพื่อนที่เข้ากันได้ดีกว่าเรา

เราก็มีแค่นี้ ก็พอแล้ว

สายตาคนยิ่งโต ยิ่งเย็นชา

เกดก็เป็น บางทีก็แสดงว่าสดใส ทั้งๆทีไม่ใช่

และบางทีก็นิ่ง ๆ แต่เปล่าทุกข์

ขัดแย้งกันไปมา

อ้อ เรื่องคนที่นี่ว่าไง

เขาไม่ค่อยรู้หรอก ทุกที่แหละ เพราะเราเป็นคนไม่ค่อยแสดงออก

ไม่พูดเรื่องทุกข์ให้ใครฟัง ไม่ใช่อายแต่คิดว่าเป็นเรื่องของเรา บอกไปก็ทำให้เขาทุกข์ตามเปล่าๆ

เป็นคนแข็งนอก อ่อนใน ยิ่งเครียดยิ่งนิ่ง ไม่พูด ไม่เล่า

เหงามากกๆ แต่ก่อนก็อยู่คนเดียวนะ

แต่ไม่เหงาเท่านี้ เพราะเหตุการณ์ด้วย เพราะเพื่อนใหม่ยังไม่รู้ใจกันด้วย

สารพัด แต่ก่อนไปไหนแก้เหงาคนเดียวได้ด้วย แต่นี่ไปไหนก็ไม่ได้

อยู่แต่ห้องเลยมีอาการ home sick บ่อยๆ เห็นเพ้อในไลน์บ้างป่าวล่ะจ๊ะ

ไล่เปิดอดีตดูได้เลย ไม่เค๊ย ไม่เคย เพ้ออขนาดนี้

เราชอบความเป็นมิตรต่อกัน การทักทายแม้สั้นๆ

แม้ไม่ทุกวัน แต่ถ้าได้ทำอยู่เสมอ คำว่า สุขใจ ที่ได้พบกันจะเกิดขึ้นเรื่อยๆ

และไม่ห่างหายไปไหนจ้ะ ..... แต่เราเป็นคนชอบคิดถึงคนนะ คิดถึงเพื่อนที่ไม่ได้คุย

แต่ไม่รู้เขาอยากคบต่อหรือ ผ่านเลยไป

สำหรับเราสัมพันธภาพที่ดีจะอยู่คงที่เหมือนโลกหยุดหมุนนะ

ต่อให้ไม่เจอกันนานแค่ไหน เราก็รู้สึกเหมือนเดิมไม่ลดลงตามเวลาที่ห่างกัน

ทุกครั้งที่เจอ หรือนึกถึง ก็เหมือนเหตุการณ์ เรื่องราวระหว่างกัน ยังเพิ่งเกิดเมื่อวานนี้เอง

ส่วนคนอื่นคงไม่เป็นอย่างเราหรอก เราว่าคนเรายิ่งโตความสดใส จะยิ่งหายไป

สังเกตได้จากแววตาเด็ก กับ ผู้ใหญ่จะต่างกัน เกดว่าจริงมั๊ย?

5555 คิดตาม ถ้าวันนึง เราตัวคนเดียวแบบไซคี แล้วเจ็บป่วยจะทำไงดีเนอะ

คนเดียวคงเหงาน่าดู

ดีใจมมากๆ ที่ไซคีเองก็หยิบยื่นความเป็นมิตรเสมอ

บางทีรู้มะ ตอนที่เล่นกูรู เกดไม่กลับไปตอบคนที่มาตอบ

เพราะไม่รู้ว่าทำแบบนั้นได้ แต่ไซคีทำ แล้วพอเกดคิดตามก็เป็นการดี

แถมทำแบบนี้ เราก็ได้ตอบคำถาม หรือได้เห็นคำถามมากมาย

แต่ที่น่าแปลก กลับได้มิตรมาด้วยนะ

เช่น ไซคีไง

แล้วเพื่อนที่ทำงานว่าไงบ้าง หรือเราทำเข้มแข็งจ๊ะเนี้ย

พักหน่อยนะ นอนเยอะๆ

การนอนเยอะๆก็ช่วยนะ

เกดนอนเยอะๆ หายเลย

(ต่อ)

จ้ะ ไม่ได้ว่าเกดกะล่อน แต่แซวถ้อยคำการเปรียบเทียบต่างหาก

ว่าปลาหมึกกล้วย ตัวใส ลื่น ไม่เหมือนการทำฉาบฉวยแต่เหมือนการกะล่อน

เราว่าฉาบฉวยเปรียบได้กับการปิ้งข้าวเกรียบแผ่นใหญ่ๆ มากกว่า

ที่ต้องปิ้งแค่แว๊บเดียวแล้วเอาขึ้น เหมือนทำอะไรเร็วๆ

อิอิ .... (ตามเพื่อน ^^ )

ว๊าววววว!!!

ได้รับเกียรติเป็นอย่างสูงเลย เป็นหนึ่งในคนสนิทก็ดีใจมากแล้ว

นี่ได้รับเกียรติเป็นเพื่อนคนสนิท ยิ่งเป็นเกียรติอย่างสูงสุดสำหรับโลกออนไลน์เลยนะ

ขอบคุณที่ให้เกียรตินี้และแชร์เรื่องราวให้เรารับฟังด้วยจ้ะ

ไม่เลยเกด เราว่าสิ่งที่แสดงออกมา ถ้าเรายอมรับในตัวเพื่อน ท่าทางไม่ใช่สิ่งที่ต้องแคร์

สิ่งที่อยู่ในใจต่างหาก ตัวตนเขาต่างหากที่เราต้องรับรู้ เรียนรู้ และยอมรับ ในความเป็นตัวตน

คำพูดหวานหู ถ้าไม่ได้ออกมาจากใจก็ไม่ต่องอะไรกับลมเย็นๆ ริมทะเล

ที่อาจทำให้ตัวเหนียว คันผิว หรือ ดำแดดได้ อีกต่างหาก

สู้น้ำใจไม่ได้ ทีเหมือนน้ำจากน้ำตก ที่ทั้งเย็นชุ่มชื่นและเบาสบาย ชวนให้สดชื่นในหัวใจ

เกี่ยวกันมั๊ยนี ความรักที่บริสุทธิ์ครั้งนี้ทำให้เราหายไข้

แต่ก็จริงนะ ทำให้เราไม่เหงา เหมือนมีคนคอยดูแลกันแม้อยู่คนละที่

ป่วยตรั้งนี้ทำเอาเราท้อใจเลย ทั้งเหตุการณ์ ทั้งต้องอยู่ตามลำพัง

กลัวเป็นอะไรมาก จนช่วยเหลือตัวเองไม่ได้เป็นที่สุด

จ้ะ ไม่ได้ว่าเกดกะล่อน แต่แซวถ้อยคำการเปรียบเทียบต่างหาก

ว่าปลาหมึกกล้วย ตัวใส ลื่น ไม่เหมือนการทำฉาบฉวยแต่เหมือนการ

สำหรับไซคี เกดยกให้เป็นคนพิเศษ

เป็นเหมือนเพือ่นสนิทคนนึงเลยหล่ะ

ไม่งั้นคงไม่แชร์เรื่องราวให้ฟัง

แต่บางทีก็โทษทีนะ ที่น่าทางขัดแย้งกับความรู้สึกภายใน

นี่แหละคือเกด ไม่ค่อยใส่ใจอะไร สมัยก่อนหนักกว่านี้นะ

หลังๆ หัดสังเกตความรู้สึกคน

ขนาดเพือ่นงอน เกดก็ไม่รู้ นิสัยบางส่วนคล้าย ผช

รักสิ ให้ความรักแด่ไซคี หวังว่าความรักที่บริสุทธิืครั้งนี้จะทำให้เพือ่นสบายใจ หายไข้น๊า

เกดเปล่ากระล่อนนะ เพราะจริงใจเสมอ อิอิ

แต่ที่พูดคือ พูดรวมๆ ที่เกดเจอมาจ้า เชื่อว่าเพื่อนแค่แกล้งแซว

อิอิ

เริ่มมาก็ฮาเลยนะ ฉาบฉวยเหมือนปลาหมึกกล้วยที่ลื่นๆ

แต่อ่านแล้วนึกไปถึงคนกะล่อน มากกว่าการฉาบฉวยเลยหล่ะ ...แหะ แหะ แหะ

ถึงเราไม่ได้คุยกันทุกวัน แต่ก็อยากให้รู้สึกอะไร ได้ปล่าว?? .กี๊_กี๊.

เรื่องความรัก มีให้เราบ้างก็ดีนะ เราชอบเป็นคนถูกรัก

แต่เรื่องความรักแบบฟง แฟน ไม่เป็นไร เราก็ไม่ได้ต้องการเหมือนกัน

แต่เราก็ทำใจไม่ค่อยได้ กับการให้การพูดคุยเป็นแค่การถามตอบ

เพราะเราคบใครก็ให้คำว่า กัลยาณมิตร แก่กันและกันเสมอ

เราถือว่าให้อะไร ย่อมได้สิ่งนั้น ต้องการอะไรก็ต้องให้ไปก่อน

ทำดีกับคน แม้ไม้ได้รับสิ่งดีๆ กลับมาในวันนี้ พรุ่งนี้คงได้

ปีหน้าคงได้ ชาตินี้คงได้ ถ้าไม่ได้ตัวเราก็ได้ "ความสุข"

จากการได้ให้และแบ่งปันไปตั้งแต่ตอนทำแล้ว