เราไม่มีประสบการณ์ แต่รุ่นพี่เราปั่นประจำ ขึ้นเหนือล่องใต้

มีเต้นท์ ที่สูบลม ถุงนอน เครื่องครัวสนาม อาหารแห้ง และพวกน้ำพริก ข้าวสาร ขวดน้ำติดรถ

รวมกับเสื้อผ้าซักง่ายๆ ไม่กี่ชุด ผ้าขาวม้าสารพัดประโยชน์อีกผืน แค่นี้ก็สามารถท่องไปตามใจปรารถนาแล้ว

จะขึ้นเขา ลงดอย นอนกับเจ้าหน้าที่อุทยานบ้าง ขอที่ว่างกางเต้นท์นอนข้างที่ทำการต่างๆ บ้าง

เห็นเขามีความสุขดี ไปทั่วทั้งภูเขา น้ำตก ทะเล แต่ส่วนมากขึ้นทางเหนือ เชียงใหม่ หรืออย่างเมืองกาญจน์

และอื่นๆ ที่มีสภาพภูมิประเทศเป็นป่าเขามากกว่าที่ลุ่ม

อ้อ! พี่เขามีกล้องติดตัวไปด้วยนะ ดิจิตอลธรรมดานี่แหละ แต่เข้าคอมตกแต่งสี และเทคนิคต่างๆ อีกหน่อย

พี่เขาส่งขายตามเวปไซต์ ด้วยหล่ะ มีรายได้ไม่มาก แต่เขาก็สุขใจ

พี่เขาบอกว่า สุขและสนุกตรงที่ได้ไปถึงที่หมายด้วยขาและเรี่ยวแรงของตัวเอง

พอไปถึงจะรู้สึกภาคภูมิใจ อิ่มใจ และนี่คือ เสนห์ของการท่องเที่ยว.. ด้วยจักรยาน...

ปล. เห็นรูปแล้วนึกถึงพี่เขาเลย จักรยานเหมือนธรรมดาๆ แบบนี้แหละ

พี่เขาบอกว่า จักรยานดีๆ เสี่ยงต่อการจี้ชิงทรัพย์ เพราะที่มีค่า มีราคาที่สุด ยามรอนแรมก็จักรยานนี่แหละ

ยิ่งแพง ยิ่งเสี่ยง .... ขอเน้นธรามดาแต่มีคุณภาพ ดีกว่าจ้ะ