1. ปล่อยค่ะ สิ่งที่คนเป็นพ่อเป็นแม่ทำได้ดีที่สุด (เมืี่อลูกโตแล้ว)คือ การมองอยู่ห่างๆ คอยมองเมืีอวันนึงเค้ากำลังคิดผิดหรือ กำลังจะก้าวพลาด ก้อต้องคอยเตือนให้ลูกมีสติ เชืี่อว่าลูกตัองเข้าใจถึงความหวังดีของพ่อแม่ บางครั้งพ่อแม่ต้องให้โอกาส ต้องปล่อยให้ลูกเรียนรู้เอง ผลจากความดื้อรั้น เอาแต่ใจ มันจะส่งผลกับตัวเค้าเอง ขัดใจไปบ้างก้อต้องทำใจค่ะ

2. คนดื้อรั้น มักมีความคิดเป็นของตัวเอง ให้เวลาสักหน่อย เค้าต้องทำได้แน่ คนประเภทนี้เค้ารู้หมดแหล่ะว่าอะไรดีไม่ดี

แต่มันขึ้นอยู่กับว่าเค้าจะทำรึเปล่า

3.พ่อแม่คาดหวังอะไรจากลูก >> หวังที่สุดคือเห็นลูกมีความสุข หวังให้ลูกประสบความสำเร็จ หมายถึง การที่ลูกมีอาชีพ

มีงานทำเลี้ยงตัวเองได้ คาดหวังว่าจะฝากผีฝากไข้ ยามเจ็บยามป่วย บั้นปลายได้อยู่ดูแลกัน เห็นลูกมีครอบครัวที่มั่นคง

มีความสุขอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตาเป็นปู่เป็นย่าตายายเท่านี้มั้งหัวอกคนเป็นพ่อเป็นแม่ คาดหวังที่จะเห็นและอยากให้เป็นในแบบนี้น่าจะทุกคนนะ

วันนี้พี่ในฐานะลูกที่ดื้อมากๆคนนึง และ วันนี้ก้อยังเป็นแม่คนแล้วด้วย เป็นทั้งความหวังของแม่ และ กำลังจะสร้างเด็กที่ดูเหมืิอนจะดื้อซะด้วยให้เป็นลูกที่ดีในแบบที่พี่อยากจะให้เป็น สิ่งนึงที่รู้คือ เรารักลูกเรามาก นี่คือหัวอกคนเป็นพ่อแม่ และ อีกสถานะนึงเราก้อเป็นลูกที่ดื้อรั้นเอาแต่ใจมากๆคนนึง แต่เรารู้ตัวเสมอ และเราก้อห่วงแม่เรามากมาย ทุกวันก้อยังเถียงแม่ทุกวันนะ 55555 แม่ก้อทำใจปลงแล้วกับลูกคนนี้

ปล. วันนึงลูกที่ดื้อจะหายดืั้อ และ เข้าใจพ่อแม่มากขึ้น เมืีอวันที่เค้ามีลูกนั้นแหล่ะ