มุมมองของนักอนุรักษ์ มักสวนทางกับความคิดของนักธุรกิจเสมอ

นั้นสิ

เสียดายที่คนตัดสิน

ไม่ใช่นักอนุรักษ์หรืออะไรเทือกนั้น

ถ้ามองในมุมของความทันสมัย ก็บอกว่าสมควรมีอะไรใหม่ๆ

แต่ถ้ามองแง่อนุรักษ์ ที่มีอยู่ก็ควรรักษาไว้ โดยผสมผสานให้คลมกลืนกัน

แต่คนไทยไม่ขอบคิดซับซ้อน หรือ คิดประสาน เลยจ้องแต่จะตัดของเก่าออกไปแล้วสร้างของใหม่มาแทนที่

เค้าไปที่ๆนึงนานสิบปี

ทุกวันนี้เริ่มโดนตัดนะ

แต่ยังพอเป็นอุโมงค์ นึกเสียดายจังเนอะ

การมีอะไรใหม่ๆ ของเก่าๆมักถูกทำลาย

จ้ะ คนที่เขาโตและเห็นมาตั้งแต่เด็กๆ คงคิดเสียดายความร่มรื่นมากๆ เลยหล่ะ

เพราะเป็นร่มเงาตั้งแต่จำความได้ ขนาดเราผ่านไป ยังคิดเสียดาย แล้วคนที่อยู่ประจำจะไม่ใจหายได้ยังไง

นั้นสิ

แต่เราคงใจหายไม่เท่าคนท้องที่เนอะ

ความชอบ กับ ความเหมาะสม

อยากเห็นทั้งสองส่วนสานสัมพันธ์ได้อย่างกลมกลืน และสมดุล จังเลย