ดอกเอ๋ยดอก ช่างงาม เหลืองอร่าม

สีสันงาม น่ามอง ผ่องไสว

ลองมองที่ ใจมนุษย์ สุดอาลัย

บางครั้งไร้ ซึ่งมนุษยธรรม

ไม่สวยงาม ดั่งเช่น สีสันดอก

ล้วนมีหลอก และกลอกกลิ้ง เป็นลิงข้าง

เอาเปรียบได้ เอาเปรียบไป ไม่ละวาง

มีตอดบ้าง ช่างหัวมัน ฉันไม่แคร์