จ้า แม่คุณ

จ้าาาส ทำถูกแล้ว อิอิ

ครับ 5555

ไม่เถียงครับ

จ้าาาา กลางก็กลาง เราก็กลางแต่ไม่กลางเป๊ะ เอียงๆ หน่อย

ผมก็มองเป็นกลางครับ และที่ผมกล่าวมาทั้งหมด ก็คือเป็นกลางเช่นกัน

เราก็มองเป็นกลางบ้าง ถ้าเห็นคู่ไหนที่สมดุลกัน ก็ยินดี ชื่นชมไปกับเขา

แต่ก็อดเผื่อใจไม่ได้ว่า ความรักดีๆ อาจเป็นของเราเพียงน้อยนิด

ไม่เสมอไปหรอกครับ ทุกอย่างต้องมีปัญหาบ้างเป็นธรรมดา หากไม่ใช่ปัญหาหนักหนาสาหัส น่าจะเพียงพอแล้วล่ะครับ

ไม่งั้น คงไม่มีชีวิตคู่ คำว่ารักแท้ คงไม่มีให้เห็นในโลกนี้หรอกครับคุณ

ถึงผมเองจะขยาดกับความรักจนปิดใจไปนาน แต่ก็ไม่ได้เหมารวมไปซะหมดหรอกนะ

ผมจะมองแบบเป็นกลางด้วยในบางกรณี

ทุกคนมีแบบฉบับของครอบครัวในฝันเนอะ แล้วครอบครัวในฝันก็สวยงาม หอมหวานทั้งนั้น

แต่ความเป็นจริงทึ่ได้รับจากคนที่คิดว่าดีที่สุด พอดีที่สุด ใช่ที่สุด อาจเป็นความเจ็บปวดที่สุดในชีวิตก็ได้

เฮ้ออออ... ความรัก คู่ครอง ยากแท้หยั่งถึงจริงๆ

สิ่งที่คุณกล่าวมาทั้งหมด มันคือ สิ่งที่ผมคิดจะทำอยู่แล้ว และมันคือ สันดานที่ดีของผมเอง ชัดเจนนะ..????

เพราะผมเคยคิดไว้ อยากจะมีครอบครัวที่ดี ครอบครัวที่อบอุ่น ทดแทนสิ่งที่ขาดหายไปในชีวิตผม

หากผมมีวาสนาได้คนรักดีดีมาเป็นคู่ครอง ผมจะทำทุกอย่างให้ดีที่สุด ขอแค่ว่า เธอคนนั้นซื่อสัตย์ต่อผมคนเดียวพอ

หากผมจะช่วยก็ให้ช่วยเถอะครับ ทำไปเพราะไม่ใช่หน้าที่ แต่ทำไปช่วยไป เพราะความรักต่างหากล่ะครับคุณ

ถ้าเราทำงานในบ้านอย่างเดียว ก็เท่ากับว่าคุณทำงานนอกบ้าน เอาเงินมาให้เราใช้จ่ายภายในครอบครัว

ใจคอ เราคงไม่กล้าให้คุณเอาวันหยุดพักผ่อนมาเหนื่อยงานในบ้านอีกหรอก

ถ้าคุณหาเลี้ยงเรา เราก็จะดูแลบ้านให้ดีทุกอย่างเป็นการตอบแทนเลย

ขอแค่อย่าหนีเที่ยวหลังเลิกงาน ไปเที่ยวไหนให้พาเราไปด้วย ห้ามมีกิ๊ก

ห้ามไปสังสรรค์กับเพื่อนแล้วกลับบ้านผิดเวลาที่สัญญาไว้ ก่อนนอนต้องกอด ก่อนออกจากบ้านต้องจุ๊บ

อุ้ย!! เริ่มเยอะ 555+

แล้วใครว่าจะให้คุณทำกับข้าว ทำขนมคนเดียวไปตลอดเวลาล่ะค้าบ แม่คุณเอ้ย.!!..

หากวันไหน ผมไม่ได้ไปทำงาน และอยู่ว่างๆ ผมก็จะช่วยคุณทำกับข้าว ช่วยทำขนม อยู่ดีไง

เพื่อสร้างความสัมพันธ์ทีี่ดีให้กับครอบครัว มันจะโอเคกว่านะครับ เข้าใจมั้ย..????

สรุปคุณจะให้เราไปเรียนทำอาหารเหรอ นึกว่าจะทำให้เราทานซะอีก

ถ้าเราทำงานแต่ในบ้าน ให้คุณทำงานหาเลี้ยง

เราจะไปเรียนทำอาหาร ทำขนม จะอยู่แต่บ้าน

ปรุงอาหาร ขนม ทุกสูตรที่เรียนมาให้คุณทานทุกวันจนอ้วนเลยหล่ะ...ดีมะ?!?

เราว่ามีความสุขดีเนอะ คุณกลับมามีแต่ของอร่อยๆ ผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนทุกวัน

แต่อย่าเบื่อคนหน้ามัน ผมฟู แต่งตัวเชยๆ นร้า

ขอบคุณสำหรับคำตอบจากใจ งั้นขอบอกคุณแบบไม่เกรงใจแล้วกันนะครับ

แต่สำหรับผม ผมขอบอกคุณเลยว่า สิ่งที่คุณบอกมา มันคือเรื่องธรรมชาติของคนเรา

เพราะต่างคนต่างมาจากร้อยพ่อพันธุ์แม่ มาจากสภาพแวดล้อมที่ต่างกัน แต่.....มาใช้ชีวิตร่วมกัน

มันมีทางเดียวที่ดีที่สุดก็คือ ปรับตัวเข้าหากันให้มากที่สุด ถึงแม้จะได้ไม่หมดไปซะทุกอย่างก็ตาม

แต่มันยังดีกว่าที่ไม่ทำอะไรให้กับครอบครัวเลย แล้วสิ่งที่ดีดี มันจะตามมาเองครับ

เอาใจใส่ไม่เป็น ปรนนิบัติไม่เก่ง แต่หากอยู่ด้วยกันไปแล้ว มันจะเป็นของมันเองครับ ด้วยความรักที่มาจากใจจริงๆ

จิตใต้สำนึกมันจะบ่งบอกเองว่า อยากดูแล อยากเอาใจใส่คนที่ฉันรัก ให้เขามีความสุขที่สุด มันเป็นของมันเองจริงๆครับ

ทำอาหารไม่ได้เรื่อง เดี๋ยวนี้เขามีเรียน มีหนังสือทำอาหารกันแล้ว มันเรียนรู้และเป็นของมันเองได้ในภายหลัง

หรือไม่ก็ช่วยกันบอก ช่วยกันสอน แล้วมันจะเป็นของมันเอง ขอแค่เปิดใจรับฟัง

ขอแค่ว่า ซื่อสัตย์ต่อกัน รักเดียวใจเดียว เท่านั้นก็พอแล้วครับ สำหรับผมนะ

สำหรับคนที่เรารัก เราจะแคร์มากๆ ถึงมากที่สุดเลยหล่ะ

จะคำนึงถึงใจเขาตลอดเวลา จะไม่ทำอะไรให้เขาไม่สบายใจ

จะรักและซื่อสัตย์แค่เขาคนเดียว

แต่เราเอาใจคนไม่ค่อยเป็น ปรนนิบัติไม่ค่อยเก่ง ทำอาหารก็ไม่ได้เรื่อง

คนรักคงไม่ค่อยถูกใจนักหรอก ^^

อ่อครับ ผมรู้แต่แรกแล้วนะครับ ว่าคุณจะต้องแยกประเภท

แต่สมมุตินะ หากคุณกับผมรักกัน คุณจะแคร์ผมแบบไหน..???

สมมุติถามนะครับ สมมุติ

แคร์คนเดียว ก็จะหาว่าลำเอียง เลือกที่รักมักที่ชังสิ

แคร์ทุกคนแหละ แต่ต่างกันตรงที่...

แต่ละคนให้ความรู้สึกแคร์ไม่เท่ากัน ขึ้นอยู่กับความคุ้นเคย สนิทสนม ที่แตกต่างกันจ้ะ

รู้ตัวตลอดเวลาครับ ว่าผมเป็นคนสบายๆ ไม่คิดมาก แต่บางครั้งก็น้อยใจง่าย

แต่จะเอาอะไรมากมายกับคนเคยเจ็บมาก่อนล่ะเน้อ 555+++

คุณแคร์ผมคนเดียว หรือแคร์ทุกคนล่ะ..???..หึหึ

เราแคร์ความรู้สึกมั๊ง ... เป็นคนไม่อยากทำให้ใครรู้สึกไม่ดี แต่ก็เผลอทุกครั้ง

บางครั้งคุณก็เหมือนเป็นคนสบายๆ ไม่คิดมาก บางครั้งก็น้อยใจง่ายจัง รู้ตัวบ้างหรือเปล่า

ก็เรื่องเล็กน้อยจริงๆครับ

คิดทำไมมากมาย แม่คุณ

???

แสดงว่าเห็นเป็นเรื่องเล็กน้อย งั้นจะได้สบายใจ