โห.... อย่างนี้ไม่ใช่เรียกเก็บกดมาจากที่ไหนใช่มั๊ย.? ?..

หรือว่านานๆ เจอเพือนทีนึงเลยอยากคุย อยากเล่าเรื่องราวต่างๆ ให้เพื่อนฟัง

เราก็เป็นนนะ เวลานัดสังสรรกลุ่ม แย่งกันเล่า แย่งกันถามสารทุกข์ สุขดิบกัน

จนไม่รู้ใครจะฟังใครดี แต่ก็แสดงให้เห็นว่าทุกคนห่วงหาอาทรซึ่งกันและกัน

เมื่อไม่ได้พบเจอ... ก็ต้องการทราบข่าวคราวของเพื่อนอยู่เสมอ ..

" มิตรภาพไม่มีวันหมดอายุ ".. จริงๆ

ตอนนี้คงเข้าใจผมแล้ว บอกตรง ๆ ว่ากลัวคุณจะส่งผมไปพบ

จิตแพทย์บำบัดเลยต้องเล่าพฤติกรรมการเม้าท์ที่ผ่านมาให้ฟัง

ถ้าคุณมีโอกาสเห็นผมที่บ้านพ่อไอ้จุกคราวที่เรียกไปสังสรรค์

วันหยุดยาวจะเห็นว่าผมคุยไม่หยุด ขนาดพ่อไอ้จุกจะพูดบ้าง

ผมยังยกมือห้ามเลยเพราะอยากคุยยาวครับ

นักสร้างสุขคนหนึ่งเลยนะเนี่ยะ

แสดงว่าถ้ามีทริปไปไหน หรือทำอะไร ใครๆ ก็คงนึกถึงคุณเป็นลำดับต้นๆ แน่เลย

แสดงว่า เงียบก็ได้ เฮฮาก็ดี เนอะ

คงไม่ถึงกับเงียบไม่พูดเสียเลย ผมเคยช่วยวัดโดยหาเงินเข้าวัด

ด้วยวิธีต่าง ๆ เช่นจัดหาของชำร่วยมาออกเบอร์จับฉลาก เป็น

โฆษกดำเนินรายการ เรียกว่าพูดตลกหยอกล้อคนที่ซื้อฉลาก

ช่วงจับรางวัลในงานสงกรานต์ของทุกปี เป็นดีเจเปิดเพลงในรถ

อยู่หน้ารถข้างคนขับช่วงช่วยจัดรายการนำเที่ยวสถานที่ท่องเที่ยว

ผมพูดและจัดเพลงให้ฟังตั้งแต่รถออกจนรถกลับมาส่งให้คนลงที่เดิม

ก็ทำมาแล้วไม่รวมถึงร้องเพลงอีก ส่วนเรื่องสวดมนต์ไม่ค่อยคล่องครับ

พูดซะเหมือนว่าเป็นคนช่างป่วยเลย

พูดเก่งไม่น่าทำให้หอบกำเริบนะ

เราว่าการอยู่คนเดียว หรือเคลื่อนไหวภายใต้ความเงียบมากๆ ก็ไม่ค่อยดีนะ

ทำให้เกิดอุปสรรคในการสื่อสารแบบวจนภาษาขึ้นทีละนิด

แล้วจะทำให้เคยชินกับการดำเนินชีวิตแบบนี้ ยิ่งแยกตัวเอง

ผมไม่ค่อยคุยมากหากจะคุยผมชอบคุยเป็นตัวหนังสือมากกว่า

เงียบดีได้บรรยากาศในการคุย หากคุยด้วยคำพูดกล่องเสียได้

ขยับตัวก็จริง หากติดลมคุยมากโรคเก่าถือโอกาสแวะมาเยี่ยม

ต้องต้มใบยาดื่มแทนน้ำอีกครับ

เหรอ ... มีคนตั้งสี่คน แต่ไม่ค่อยคุยกัน

เป็นใครบ้าง?

ถ้าเป็นบ้านเราคุยกันเพลินเลย

แบบนี้ทำให้กลายเป็นคนแยกตัวเอง

แล้วก็โลกส่วนตัวสูง... แต่ยังดีที่มีงานที่ต้องติดต่อผู้คน

เลยได้พูดคุยบ้าง .. ไม่งั้น กล่องเสียงไม่ได้ทำงานเลยแหละ

มีประมาณ ๔ คน แบบไป ๆ มา ๆ ไม่ค่อยได้คุยตลกอะไรกัน

ผมเข้ามาคุยในเว็บ ทำให้ผ่อนคลายสบายอารมณ์มากกว่าครับ

จริง บ้านที่มีความอบอุ่นก็มีแต่รอยยิ้ม ความสุข

อย่างนี้ไม่จำเป็นต้องไปหาความสุขนอกบ้านอีกแล้ว

ตอนนี้มีสมาชิกในบ้านกี่คน ... ใครทำให้มีความสุขที่สุดเมื่ออยู่ที่บ้าน

บ้านเราแสนสุขใจ แม้จะอยู่ที่ไหน ไม่สุขใจเหมือนบ้านเรา....

ผมนำเอาส่วนหนึ่งของเพลงที่คุณสุเทพ วงศ์กำแหงร้องไว้

มาเป็นข้ออ้างอิงครับ

แสดงว่าเป็นคนรักบ้าน ... บวกที่บ้านมีพื้นที่ปลูกต้นไม้

เลยสุขใจกับพืชสวนและปลาที่เลี้ยงไว้ก็เต็มตื้น ไม่ต้องออกไปเสาะหาที่ไหนอีก