เป็นธรรมดา ที่เมื่อเราคิดถึงสิ่งที่ไม่เป็นตามปรารถนา ไม่สำเร็จในด้านใดด้านหนึ่ง

แล้วทำให้รู้สึกหดหู่ เศร้าสร้อย ไม่มีความสุข

หลายคนถึงขั้นซึมเศร้า แยกตัวเอง ไม่อยากพบใคร และอาจเก็บตัวอยู่กับความเศร้านั้น

เราว่า....

ถ้าเป็นเรา คงต้องสอนตัวเองให้อยู่กับปัจจุบัน

อดีตได้ผ่านไปแล้ว ไม่ว่าจะทุกข์หรือสุข ก็ผ่านเราไปแล้ว แก้ไขไม่ได้แล้ว

เศร้าไปก็ไม่ได้ทำให้ชีวิตดีขึ้น จมอยู่กับอดีตก็ไม่ได้ทำให้ปัจจุบันมีความสุข

เมื่อแก้ไม่ได้ ก็ป่วยการที่จะอยู่กับสิ่งที่เป็นทุกข์

อดึตไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอนาคต

แต่ปัจจุบันต่างหากที่บ่งบอกอนาคต และเป็นสิ่งที่สามารถทำได้โดยไม่มีเงื่อนไข

เรากำหนดได้ว่าอนาคตเราจะเป็นเช่นไร เป็นสิ่งที่จะทำให้คนเรามีความหวัง

พยายามบอกตัวเองให้อยู่กับปัจจุบัน

อดึตที่ผิดพลาด ไม่ได้หมายความว่า...

ปัจจุบัน และอนาคตต้องผิดพลาด ล้มเหลวตลอดไป

ให้มองอดีต คือ บทเรียน ที่สอนให้เรารอบคอบ เข้มแข็งขึ้น

ส่วนปัจจุบัน คือ ตัวกำหนดความสุข ความทุกข์ ในอนาคต

ถ้าต้องการอนาคตที่มีความสุข ก็ทำปัจจุบันให้มีความสุข

ปัจจุบันที่เศร้าหมองกับอดีต รังแต่ทำให้อนาคตเศร้าหมอง ไม่รู้จบ

คนเราย่อมมีมิติของการย้อนคิดไปถึงความเศร้า

แต่เมื่อรู้ตัวเมื่อไหร่ ให้บอกตัวเองว่าต้องหยุดคิด

หยุด..ให้ความสำคัญกับอดีต

เพราะ ...... " อดีต...เปรียบเสมือนสิ่งที่ตายไปแล้ว "

จากนั้น..ให้ดึงความรู้สึกกลับมาที่ปัจจุบัน

เพราะ ...... " ปัจจุบัน...เปรียบเสมือนต้นไม้ที่ยังมีชีวิตอยู่ "

แล้วหมั่นพรวนดิน รดน้ำ ดูแล ปัจจุบันให้ดีที่สุด

ให้เหมือนการดูแลต้นไม้ที่มีชีวิต เพื่อให้เติบใหญ่ รุ่งเรือง งดงาม ไม่มีที่สิ้นสุด .... จะดีกว่า

แรกๆ ทำยาก แต่ถ้าทำบ่อยๆ และทุกครั้งที่รู้ตัว

จะค่อยๆ ปรับใจ ปรับความคิดได้ทีละน้อย

เวลา และ การกำหนดจิตอย่างสม่ำเสมอ

จะทำให้ประสบความสำเร็จได้ในวันหนึ่ง

" เป็นกำลังใจให้นะ ... สู้ สู้ "

^__^ "