ความสุขมีอยู่ทุกหนทุกแห่งในโลกนี้
แม้แต่รอบ ๆ ตัวเราก็มี
ความสุขหาได้ง่ายมาก เช่น
เริ่มจากการคิดดี ไม่อิจฉาใคร ยินดีเมื่อเห็นคนอื่นได้ดี
หรืออีกวิธีหนึ่งก็คือ เริ่มต้นด้วยการเป็น "ผู้ให้"
การที่เราเป็นผู้ให้นั้น เป็นการสละสิ่งที่เรามี
เพื่อช่วยเหลือผู้อื่น อาจเป็นเงิน เป็นทรัพย์สิน
เป็นความรู้ เป็นธรรมะ ฯ ล ฯ
เป็นการลดละความตระหนี่ถี่เหนียว
เป็นการลดกิเลสในใจตัว
หากกระทำด้วยจิตที่เป็นกุศลจริง ๆ
สิ่งที่จะเกิดขึ้นในใจนั่นก็คือ ความสุข
การให้ หรือการสละออกไป มันเป็นการลดละกิเลส หากกระทำบ่อย ๆ มันจะช่วยให้จิตใจบริสุทธิ์ขึ้น
เป็นปัจจัยหนึ่งในหลาย ๆ ปัจจัยที่ช่วยให้เรา
เข้าถึงนิพพานคือการไม่เกิดอีก
หมายถึงว่า
เมื่อเราตัดมูลเหตุของการเวียนว่ายตายเกิดได้หมดแล้ว เราก็ไม่มีปัจจัยอะไรที่ทำให้เกิดแล้ว ก็คือนิพพานนั่นเอง
เคยได้ยินคำกล่าวนี้ไหม
"นิพพานเเป็นบรมสุขอันใหญ่ยิ่ง)
นิพพาน บางคนอาจเห็นเป็นเรื่องไกลตัว
เป็นเรื่องยาก เราไม่ใช่พระอรหันต์
เราทำไม่ได้หรอก
มันก็ใช่นะ แต่ไม่ทั้งหมด
ระยะทางหมื่นลี้ สำเร็จได้ด้วยการเดินก้าวแรก
นิพพานเองก็เช่นกัน
สุดท้ายนี้ อยากถามว่า.....
คุณเริ่มก้าวแรกแล้ว.....หรือยัง ?