อ่านไปก็น้ำตาซึม

ซึ้ง

เป็นบ่อย เวลาไม่พอใจ แม่ กับ พ่อ

แต่สักพัก จะมีสติคิดได้เองว่า

พ่อ แม่ เคย ยอมอดให้เรากิน

ของอร่อย แม่ก็เก็บมาให้กินก่อน

ทนทำงานหนัก กลับมาบ้านก็เหนื่อย

แม่ก็ยังทำ บางครั้งเคยเสียใจ

ถามแม่ว่า ถ้าการมีหนูมันลำบากมาก ทำไมทำให้เกิดมา

หนูไม่เคยขอร้องว่าอยากมีชีวิต ทำให้เกิดมาทำไม

พูดแค่นี้ แม่ก็ร้องไห้ บอกวว่า แม่ผิดเอง เลี้ยงเราให้ลำบาก

เอาแม่ดราม่าแทนเลย

เลยพยายามอดทนไม่พูดอะไรโผงผางออกไป ไม่สนใจใครผิด ใครถูก

แค่แม่เลี้ยงเรามาคนเดียว ก็บุญคุณและ ทุกวันนี้ชีวิตก็มีแต่งาน

แม่และน้อง

ตอนนี้กรรมก็ตามทัน แม่ไม่ได้เลี้ยงน้อง แต่เราเลี้ยงมาแต่เด็ก

ตอนนี้น้องไม่ได้ดั่งใจเรา ใช้อะไรก็ไม่ทำ บอกว่าไม่ใช่แม่

เรานี่จุกไปทั้งอก โอ๊ยหัวใจจะแตก

กรรมย้อนไปย้อนมา เลยรีบไปขอโทษแม่

แม่คะ หนูเสียใจ หนูทำให้แม่เสียใจมีน้ำตา หนูจะมีสติกว่านี้

จะเป็นเกด สมัยเด็กน้อย 7 ขวบของแม่

ที่เฝ้านวด เฝ้าถามว่าแม่เหนื่อยมั้ย

เป็นคนที่เข้าใจแม่ที่สุด โ,กของเรามีแต่แม่ที่สุด

ทุกวันนี้ก็ไม่ได้ดีนะ บางทียังเคยตะคอกใส่แม่

เลยโดนน้องตะคอกกลับบ้าง

ขอบคุณบทความ อ่านไป พิมพ์ไป น้ำตาไหล คนที่ทำงานจะหาว่าบ้าไหมเนี้ย

แต่ถ้าอนาคตหนูกลับมาแก้ไขข้อความ ก็อย่าแปลกใจ

บางครั้งก็แค่อยากเล่าให้คนถามเห็นคนเดียว

กลัวจะไปทำให้คนอื่นรำคาญ แต่ก็อยากเล่าประสบการณ์ของตัวเอง

โดยเฉพาะใครมีพ่อ หรือแม่คนเดียว ที่เลี้ยงเรา ควรรักท่านมากๆ

เพราะท่านไม่มีใคร มีแต่เรา